بررسی اثرات کورکومین بر بافت کبد در موش‌های صحرایی نر بالغ تحت درمان با سیکلوفسفامید

زمینه و هدف : سیکلوفسفامید یک داروی آنتی نئوپلاستیک است که علارغمکاربردهای کلینیکی فراوان در درمان سرطان، دارای اثرات سمی از طریق تولید رادیکال‌هایآزاد بر سلول‌های بدن می‌باشد، بنابراین هدف از این مطالعه بررسی اثرات کورکومینبه عنوان یک ماده آنتی اکسیدان بر بافت کبد می‌باشد. مواد و روش‌ها: تعداد 50 سر موش صحرایی نر بالغ از نژاد ویستار به طورتصادفی در 5 گروه (کنترل، شاهد (روغن زیتون+نرمال سالین)، گروه دریافت کننده سیکلوفسفامید (mg/kg 5 به صورت درون صفاقی)، گروه دریافت کننده کورکومین (mg/kg 50)+ سیکلوفسفامید (mg/kg 5) و گروهدریافت کننده کورکومین (mg/kg 50به صورتگاواژ)) قرار گرفتند. تیمار موش‌های صحرایی به مدت 30 روز ادامهداشت. در پایان پس از تشریح بافت کبد، مورد بررسی هیستوپاتولوژیک قرارگرفت. نتایج: آپوپتوز شدید، نکروز هپاتوسیت‌ها، پرخونی، التهاب موضعی واندوتلیوزیس در گروه دریافت کننده سیکلوفسفامید مشاهده شد.اما در گروه تحت تیماربا سیکلوفسفامید+ کورکومین میزان التهاب موضعی و نکروز هپاتوسیت‌ها نسبت به گروهدریافت کننده سیکلوفسفامید کاهش چشمگیری داشته و پرخونی و اندوتلیوزیس جزئی و اندکبود و در گروه دریافت کننده کورکومین هیچ کدام از موارد فوق مشاهده نشد.نتیجه‌گیری: نتایج این تحقیق نشان می‌دهد مصرف همزمان سیکلوفسفامید و کورکومین می‌تواند اثرات ناشیاز رادیکال‌های آزاد سیکلوفسفامید بر بافت کبد را کاهش دهد.