مقایسه اثر عسل طبیعی و متفورمین بر هیستوپاتولوژی پانکراس موش‌های صحرائی مبتلا شده به دیابت با استرپتوزوتوسین

زمینهو هدف: استفاده از آنتی اکسیدان­های طبیعی رویکرد جدیدی در کنترلبیماری دیابت است. در این مطالعه اثر عسل طبیعی (به عنوان یک آنتی­اکسیدان قوی) باداروی متفورمین (یک داروی متداول برای بیماران دیابتی) بر تغییرات بافتی پانکراسدر موش­های صحرائی مبتلا به دیابت مقایسه گردید.مواد و روش­­ها: سی موش­ صحرائی نر در محدوده­ی وزنی 220-180 گرم بهصورت تصادفی به شش گروه تقسیم شدند؛ :c رت‌هایسالم دریافت­کننده آب مقطر (ml 5/0)، :ch سالم دریافت کننده عسل (g/kg b.w 1)، :dc دیابتی دریافت­کننده آب مقطر (ml 5/0)، :dh دیابتی تحت تیمار عسل طبیعی (g/kgb.w1)، :dm دیابتی تحت تیمار متفورمین (mg/kg100) و :dmh دیابتی تیمار شده با عسل و متفورمین. دیابت با تزریقاسترپتوزوتوسین (stz) بهمیزان mg/kg, i.p 65 القاءشد.حیوانات به مدت یک ماه به طور روزانه گاواژ شدند. پس از پایان دوره درمان،پانکراس حیوانات خارج گردید و پس از طی مراحل تثبیت، آماده­سازی و رنگ­آمیزی بهروش h&e موردمطالعه قرار گرفتند.نتایج: دیابتباعث کاهش معنی داری (001/0p<)در قطر جزایر و تعداد جزایر لانگرهانس در گروهکنترل دیابت نسبت به گروه­های کنترل گردید. قطر جزایر در گروه dmhنسبتبه گروه dh وگروه dm بهتنهایی افزایش معنی­داری (05/0p<) نشانداد. همچنین آثار آتروفی جزایر و تخریب هسته در گروه dc مشهود بود و در گروه‌های تحت تیمار شاهد بهبودی این عوارضبودیم.نتیجه­گیری: عسلطبیعی می­تواند اثرات ترمیمی بر بافت پانکراس در موش­های دیابتی داشته باشد.همچنین کاربردمتفورمین به همراه عسل طبیعی اثر بخشی دارو را در کنترل عوارض دیابت بهبود می­بخشدکه احتمالا بدلیل دارا بودن خواص آنتی اکسیدانی عسل می­باشد.