بررسی اثرات جانبی داروی دفراسیروکس بر ساختار و عملکرد آنزیم کاتالاز کبدی گاو در شرایط in Vitro

زمینه و هدف: امروزه کلاتورهای خوراکی از جمله داروی دفراسیروکسبرای درمان بار اضافی آهن ناشی از انتقال خون مورد استفاده قرار می­گیرد. با توجه بهنقش حائز اهمیت کبد در سم زدایی و متابولیزه کردن داروها و اهمیت کاتالاز به عنوانآنزیم کلیدی در سم زدایی بدن، در این مطالعه­ به بررسی اثر داروی دفراسیروکس به عنوانعامل کلاته کننده‌ی آهن بر روی ساختار و سینتیک آنزیم کاتالاز کبد گاوی پرداخته شدهاست.مواد و روش‌ها: دراین مطالعه‌ی تجربی تغییرات فعالیت آنزیم در حضور و عدم حضور غلظت‌های مختلف داروی دفراسیروکس با استفاده از دستگاه اسپکتوفوتومتر (مرئی- ماوراءبنفش) اندازه‌گیری شد. همچنین تغییر در ساختمان سه بعدی و عملکردی آنزیم با استفاده از تغییرات در نشر ذاتی آنزیم با مطالعات طیف سنجی فلوئورسانس بررسی گردید. داده‌هادر نرم افزار excelتجزیه و تحلیل شدند.نتایج: نتایجمطالعات سینتیکی آنزیم نشان می‌دهد که غلظت‌های افزایشی دارو منجر به کاهش فعالیت آنزیم و درنتیجه مهار واکنش آنزیمی کاتالاز گردید. همچنین در حضور دارو، شدت نشر ذاتی آنزیمکاهش یافته و در محیط سه بعدی اطراف کروموفورهای آنزیم تغییرات فاحشی رخ داد. دارویدفراسیروکس دارای 2 جایگاه اتصال روی آنزیم کاتالاز کبدی در دو دمای محیط وفیزیولوژیک است.نتیجه‌گیری:نتایج مطالعات فوق نشان می‌دهدکه دارویدفراسیروکس به عنوان یک کلاتور، از طریق اتصال به آهن موجود در جایگاه فعال آنزیمکاتالاز، موجب مهار فعالیت آنزیم شده و امکان دارد ازاین طریق منجر به نارسایی و عوارض جانبی درکبد شود.