نقش گیرنده ها ی گابا A موجود در ناحیه پارابراکیال بر روی تعدیل درد در موشهای صحرایی

زمینه و هدف: هسته پارابراکیال، یک رابط مهم در انتقال پیامهای دردآور به نورون‌های ناحیه مغز میانی می‌باشد. گیرنده‌های گابا a نقش دوگانه‌ای در کنترل درد داشته و در ناحیه پارابراکیال فراوان می‌باشند. در این مطالعه، به ارزیابی تزریق دوطرفه دوزهای مختلف آگونیست گیرنده‌های گابا a (موسیمول) و آنتاگونیست گیرنده‌های گابا a ( بیکوکولین) در ناحیه پارابراکیال بر روی تعدیل درد با استفاده از آزمون پس کشیدن دم (tail-flick test) پرداختیم. مواد و روش‌ها: پس از بیهوش نمودن موش‌های صحرایی با پنتو باربیتال سدیم (55 میلی‌گرم /کیلوگرم)، با استفاده از دستگاه استریوتاکسی در ناحیه پارا براکیال، کانول‌گذاری صورت ‌گرفت. یک هفته بعد از بهبودی، اثر تزریق دو طرفه موسیمول (5/62، 125 و 250 نانوگرم در هر طرف) و بیکوکولین (50، 100، 200 نانوگرم در هر طرف) در ناحیه پارابراکیال بر روی مدت زمان تاخیر پس کشیدن دم بررسی شد. مدت زمان تاخیر پس کشیدن دم، هر 5 دقیقه یک بار برای مدت زمان 60 دقیقه مورد سنجش قرار گرفت. نتایج: تزریق دو طرفه موسیمول (5/62 و 125 نانوگرم) و بیکوکولین (50، 100، 200 نانوگرم)، در ناحیه پارابراکیال، تاثیر معنی‌داری بر روی مدت زمان تاخیر پس کشیدن دم نداشت. تزریق موسیمول (250 نانوگرم در هر طرف) سبب ایجاد هیپر آلژزیا شد (05/0p<). نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از مطالعه ما نشان داد که در این مدل درد، گیرنده‌های گابا a موجود در ناحیه پارابراکیال به شکل اندوژن فعال نبوده ولی توانایی تاثیر‌گذاری بر روی تعدیل درد را دارا می‌باشند.