بررسی مقایسه ای تغییرات فشار داخل چشم و همودینامیک بیمار پس از لوله گذاری داخل تراشه با لارینگوسکوپ مکینتاش، مککوی و ویدئو لارینگوسکوپ

زمینه و هدف: شروع بیهوشی عمومی با لارینگوسکوپی منجر به تغییرات وسیع همودینامیک و فشار داخل چشم میشود. هدف از انجام این پژوهش، مقایسه پاسخ‌های همودینامیک و تغییرات فشار چشم پس از لوله‌گذاری تراشه با مککوی، مکینتاش و گلایداسکوپ بود. مواد و روش‌ها: در یک کارآزمایی بالینی تصادفی، 180 بیمار در گروه سنی 20 تا 70 سال در کلاس i وii از انجمن بیهوشی آمریکا، تحت القاء بیهوشی عمومی با پروپوفل 2mg/kg ، فنتانیل 1µg/kg و سیس آتراکوریوم mg/kg1/. در شرایط یکسان قرار گرفتند. پاسخ‌های همودینامیک و فشار داخل چشم در سه مرحله قبل، بعد از اینتوباسیون و 5 دقیقه بعد از لوله‌گذاری ثبت گردید. نتایج: فشار متوسط شریانی و تعداد ضربان قلب در هر سه گروه پس از لوله‌گذاری نسبت به زمان قبل از لوله‌گذاری افزایش یافت، اما تفاوت معنی‌داری بین سه گروه وجود نداشت. بررسی نتایج فشار داخل چشم پس از لوله‌گذاری با گلایداسکوپ، کاهش معنی‌داری نسبت به دو گروه دیگر نشان داد. کاهش معنی‌داری در فشار داخل چشم بلافاصله پس از لارینگوسکوپی در گروه مککوی نسبت به مکینتاش مشاهده نشد. همچنین، اختلاف معنی‌داری در دقایق قبل و 5 دقیقه پس از لارینگوسکوپی در هیچ یک از گروه‌ها در فشار داخل چشم وجود نداشت. نتیجه‌گیری: با توجه به تغییرات کمتر فشار داخل چشم با گلایداسکوپ همراه با عدم تفاوت پاسخ‌های همودینامیک بین سه روش لوله‌گذاری، به نظر می‌رسد بهتر است در اعمال جراحی چشم، از روش لوله‌گذاری تراشه با گلایداسکوپ استفاده شود.