بررسی اثر سیر خام و سیر پخته بر تغییرات هیستوپاتولوژیک وهیستومورفومتریک بیضه و اپی‌دیدیم و اثر بر روند اسپرماتوژنز در موش صحرایی

زمینه و هدف: اسپرماتوژنز روندی است که طی آن سلول‌های جنسی نر تولید می‌شوند و اختلال در هر یک از مراحل آن، می‌تواند باعث ناباروری شود. در پژوهش حاضر اثر تجویز خوراکی سیر به دو صورت خام و پخته بر بافت بیضه و اپیدیدیم و فرآیند اسپرماتوژنز مورد مطالعه قرار گرفت. مواد و روش‌ها: تعداد 40 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار در 5 گروه شامل 4 گروه تجربی و یک گروه کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی 1 و 2 به ترتیب روزانه غذای پلت محتوی 5% و %15سیر خام، گروه تجربی 3 و 4 به ترتیب روزانه غذای پلت محتوی 5% و 15% سیر پخته به صورت خوراکی دریافت نمودند. گروه کنترل نیز روزانه به مدت یک ماه غذای پلت استاندارد دریافت نمودند. در پایان، بیضه‌ها و اپی‌دیدیم مورد مطالعه میکروسکوپی قرار گرفتند. سپس داده‌ها با استفاده از نرم افزار spss و آزمون duncan-test تجزیه و تحلیل شدند. نتایج: این مطالعه نشان داد که میزان تکثیر سلول‌های جنسی در گروهی که غذای محتوی %15 سیر پخته مصرف کردند، در مقایسه با گروه کنترل، افزایش معنی‌داری داشته است (5%≥p) و این میزان در گروهی که از غذای محتوی %15 و %5 سیر خام تغذیه شدند، کاهش معنی‌داری در مقایسه با گروه کنترل نشان داد. نتیجه‌گیری: تجویز سیر پخته ضمن تاثیرگذاری بر تکثیر سلول‌های جنسی در توبول بیضه و اپی‌دیدیم، روند اسپرماتوژنز را نسبت به گروه کنترل سرعت می‌بخشد. تجویز سیر خام دارای اثرات مخرب روی بافت بیضه و فرایند اسپرماتوژنز در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل است.