اثر نانوذرّات تیتانیوم دی اکساید بر توان باروری آزمایشگاهی در موش سفید کوچک آزمایشگاهی

زمینه و هدف: رادیکالهای آزاد سمّی تولیدشده بهوسیله نانوذرّات تیتانیوم دی اکساید بر روی دستگاه تولیدمثل اثرات نامطلوب داشته و اختلالاتی را در رابطهباکیفیت مایع منی و کاهش قدرت باروری ایجاد میکند. هدف از این تحقیق بررسی اثرات تیتانیوم دی اکساید بر توان باروری آزمایشگاهی در موش سفیدکوچک آزمایشگاهی است.مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، 22 سر موش نر بالغ به 2 گروه کنترل و آزمایشی تقسیمبندی شدند. در گروه کنترل حیوانات هیچ مادهای دریافت3 و 13 میلیگرم بر کیلوگرم از طریق گاواژ دریافت کردند. پس از پایان دوره ،2/ نکردند. در گروههای آزمایشی حیوانات تیتانیوم دی اکساید را با دوزهای 3تیمار، حیوانات به روش جابجایی مهرههای گردنی آسان کشی شدند و سپس نمونههای اسپرم از دم اپیدیدیم برای ارزیابی لقاح داخل آزمایشگاهی جمعآوریمعنیدار در نظر گرفته شد. p<3/ شدند. سطح 33نتایج: نتایج لقاح داخل آزمایشگاهی نشان داد نانوذرّات تیتانیوم دی اکساید بهطور قابلملاحظهای باعث کاهش کیفیت جنین و مراحل رشد جنینی در مقایسه.)p<3/ با گروه کنترل شد. همچنین درصد جنینهای متوقفشده در گروههای آزمایشی نسبت به گروه کنترل بهطور معنیداری افزایش یافت ) 33نتیجهگیری: نتایج حاضر نشان داد که استرس اکسیداتیو تولیدشده بهوسیله نانوذرّات تیتانیوم دی اکساید باعث کاهش کیفیت اسپرم و توان باروری آزمایشگاهیدر حالت وابسته به دوز میشود.