بررسی پارامترهای فارماکوکینتیکی، سمیت و داکینگ مولکولی فلاوونول ها با آنزیم آلدوز ردوکتاز به منظور یافتن ترکیب موثر در مهار آنزیم مذکور

زمینه و هدف: آلدوز ردوکتاز نقش مهمی در بیماری مزمن دیابت ایفا میکند و موجب عوارض بافتی میشود. مهار فعالیت آلدوز ردوکتاز استراتژی مهمی درکنترل عوارض ناشی از دیابت ارائه میدهد. فلاونوئیدها از مهارکنندههای مهم آلدوز ردوکتاز میباشند. هدف از این تحقیق، بررسی میزان مهارکنندگی ترکیباتطبیعی فلاوونولی موجود در میوهها و گیاهان بر فعالیت آلدوز ردوکتاز به روش بیوانفورماتیکی است.و آنزیمها به ترتیب از ranirestat مواد و روشها: نحوه انجام این پژوهش بهصورت توصیفی-تحلیلی بوده است. ابتدا ساختار ترکیبات فلاوونولی، دارویبهعنوان نمونه استاندارد استفاده شد. خصوصیات فارماکوکینتیکی و سمیت ترکیبات توسط ranirestat دانلود شدند. از داروی pdb و chemspider پایگاههایپیشبینی شدند. سپس بهمنظور اینتراکشن ترکیبات با ساختار آنزیم، از داکینگ مولکولی بهروش toxtree و نرمافزار 2.5.4 protox ،swiss adme سرورهایصورت گرفت. discovery studio استفاده شد. درنهایت آنالیز نتایج با استفاده از نرمافزار 3.5 autodock tools 1.5.6نتایج: نتایج نشان داد که همه ترکیبات فلاوونولی ازلحاظ خصوصیات فارماکوکینتیکی مطلوب هستند و همچنین فاقد سمیت بودند. همه ترکیبات قادر به مهار989 - کیلوژول بر مول )سطح / باانرژی داکینگ متوسط 39 rutin مختلف بودند؛ اما از میان این ترکیبات، ترکیب pdb آنزیمهای آلدوز ردوکتاز با کدهایبود. )ranirestat( دارای انرژی اتصال قویتری نسبت به نمونه استاندارد )p< 0/ معنیداری 00به دلیل اینتراکشن با rutin نتیجهگیری: از نتایج گرفتهشده در این تحقیق میتوان اینگونه استنباط نمود که از میان ترکیبات فلاوونولی انتخابشده، ترکیبآمینواسیدهای مهم جایگاه فعال آنزیم، فعالیت مهارکنندگی قویتری نسبت به سایر ترکیبات فلاوونولی نشان داد. درنتیجه بامطالعه بیشتر این ترکیب درمحیطهای درونتنی و برونتنی، میتوان از آن بهعنوان یک کاندید بالقوه در مهار آنزیم آلدوز ردوکتاز و درنهایت جلوگیری از عوارض مزمن دیابت استفادهنمود.