تاثیر عصاره هیدروالکلی میوه گیاه بامیه بر هورمونهای محور هیپوفیز-بیضه و بیان ژن آرژیناز 2 در موشهای صحرایی بالغ دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

زمینه و هدف: دیابت شایعترین اختلال متابولیک است که موجب اختلال در سیستم تولیدمثلی میشود. هدف این مطالعه، بررسی تاثیر عصاره هیدروالکلیمیوه گیاه بامیه بر هورمونهای محور هیپوفیز-بیضه و بیان ژن آرژیناز 7 در موشهای صحرایی بالغ دیابتی شده با استرپتوزوتوسین بود.مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، 76 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار بهطور تصادفی به شش گروه کنترل )بدون درمان(، شاهد مثبت ) 607 و 7 )ابتدا 60 میلیگرم/کیلوگرم ، میلیگرم/کیلوگرم استرپتوزوتوسین(، شاهد منفی ) 200 میلیگرم/کیلوگرم عصاره هیدروالکلی گیاه بامیه(، تجربی 1700 و 200 میلیگرم/کیلوگرم عصاره هیدروالکلی گیاه بامیه( تقسیم شدند. 78 روز بعد، هورمونهای لوتئینه کننده ، استرپتوزوتوسین و سپس به ترتیب 100اندازهگیری شدند. نتایج با آزمونهای آماری real time-pcr و تستوسترون به روش الایزا و بیان ژن آرژیناز 7 با روش )fsh( محرک رشد فولیکول ،)lh(آنالیز واریانس یکطرفه و تعقیبی توکی تحلیل شدند.افزایش معنیدار و سطح تستوسترون کاهش معنیدار داشت اما تغییر lh و fsh نتایج: در مقایسه با گروه کنترل، در گروه کنترل مثبت سطح هورمونهایو تستوسترون بهصورت وابسته به lh ،fsh معنیداری در سطح هورمونها در گروه کنترل منفی مشاهده نشد. در گروههای تجربی بهبود سطح هورمونهایدوز در مقایسه با گروه کنترل مشاهده گردید. سطح بیان ژن آرژیناز 7 در گروههای کنترل مثبت و تجربی 1 در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنیدار داشتاما تغییر معنیداری در گروههای دیگر مشاهده نشد.نتیجهگیری: عصاره هیدروالکلی میوه گیاه بامیه در دوز حداکثر دارای اثرات محافظتی بر سطح هورمونهای محور هیپوفیز-بیضه و بیان ژن آرژیناز 7 درموشهای صحرایی دیابتی است.