بررسی اثر سمیت متامفتامین بر سلول‌های بنیادین مزانشیمی مشتق شده از بافت چربی موش‌های صحرایی

زمینه و هدف: متامفتامین به‌عنوان یک ماده توهم‌زا و اعتیادآور بوده که سو مصرف آن یک مشکل فراگیر جهانی است. ایجاد سمیت سلولی در سلول‌های مختلف به‌ویژه در سلول‌های عصبی از اثرات گزارش‌شده از این ماده روان‌گردان است لذا این مطالعه باهدف بررسی اثر سیتوکسیسیتی متامفتامین بر سلول‌های بنیادی مزانشیمی بالغ استخراج‌شده از بافت چربی موش‌های صحرایی نر انجام گردید.مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی سلول‌های بنیادی مزانشیمی از بافت چربی موش‌های صحرایی بالغ نر استخراج شد و پس از کشت آن‌ها، مزانشیمی بودن آن‌ها با روش فلوسایتومتری و به‌واسطه آنتی‌بادی‌های کونژگه cd34- rpe، cd90-rpe و cd105-rpe تائید گردید، در پاساژ سوم کشت سلولی، اثر سمیت متامفتامین در غلظت 6/0 میلی‌مولار در طول مدت 1 الی 7 روز بر روند رشد این سلول‌ها توسط تست mtt بررسی گردید. نتایج: سلول‌های جداشده از بافت چربی، 24 ساعت بعد از انتقال به فلاسک کشت سلولی، کاملاً به کف فلاسک چسبیدند. نتایج فلوسایتومتری نشان داد که بیان نشانگر سطحی اندوتلیالی (cd34) منفی و بیان نشانگرهای سلول‌های مزانشیمی (cd90, cd105) مثبت بود که نشان‌دهنده هویت بنیادی سلول‌های استخراج‌شده بود. نتایج آزمون mtt نیز حاکی از کاهش معنادار رشد سلول‌های تیمار شده با 6/0 میلی‌مولار متامفتامین در مقایسه با گروه کنترل در سطح 05/0p< بود. نتیجه‌گیری: نتایج این بررسی نشان داد که متامفتامین با داشتن اثرات سمیت سلولی، باعث مهار رشد سلول‌های بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی می‌گردد.