|
|
اثربخشی گروهدرمانی شناختی مبتنی بر حضور ذهن (mbct) بر کاهش افسردگی و افزایش کیفیت زندگی زنان دارای شوهر معتاد
|
|
|
|
|
نویسنده
|
علیمرادی محجوبه ,دیده دار سوسن ,ذوالفقاری حمید ,مصطفی پور وحید ,فرخی حسین
|
منبع
|
journal of advanced biomedical sciences - 1398 - دوره : 9 - شماره : 4 - صفحه:1886 -1895
|
چکیده
|
زمینه و هدف: اعتیاد بهعنوان یک بیماری ازجمله آسیب هایی است که بر کیفیت زندگی خانواده ها و زوجین تاثیر می گذارد و ممکن است باعث افسردگی در بین دیگر اعضای خانواده شود. تحقیق حاضر جهت بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر حضور ذهن بر کاهش افسردگی و افزایش کیفیت زندگی زنان دارای شوهر معتاد انجام شد.مواد و روشها: طرح پژوهشی نیمه آزمایشی، از نوع پیشآزمون پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل تمامی زنان دارای شوهر معتاد مراجعهکننده به مرکز جامع سلامت شهرستان فسا در سال 1393 بود. برای تعیین حجم نمونه 30 نفر از زوجین مراجعهکننده با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و بهصورت تصادفی در گروه آزمایش و گروه کنترل جایگزین شدند (هر گروه 15 نفر). اعضای گروه آزمایش 8 جلسه گروهدرمانی شناختی مبتنی بر حضور ذهن را دریافت کردند و به اعضای گروه کنترل هیچ مداخلهای ارائه نشد. ابزار پژوهش پرسشنامه های افسردگی بک و کیفیت زندگی (qol) بود. داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه 18 و به شیوه تحلیل کوواریانس چندمتغیری تحلیل شدند.نتایج: نتایج نشان داد که گروهدرمانی شناختی مبتنی بر حضور ذهن بر افسردگی و کیفیت زندگی زنان دارای شوهر معتاد موثر بود (0.001≥p) و این درمان باعث کاهش افسردگی و افزایش کیفیت زندگی زنان در پسآزمون گروه آزمایش شد.نتیجهگیری: یافتههای پژوهش موید این مهم است که گروهدرمانی شناختی مبتنی بر حضور ذهن باعث کاهش افسردگی زنان و به دنبال آن افزایش کیفیت زندگی دارای همسر معتاد میگردد.
|
کلیدواژه
|
ذهن آگاهی، افسردگی، کیفیت زندگی، زنان دارای شوهر معتاد
|
آدرس
|
دانشگاه علامه طباطبائی, دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی, گروه روانشناسی, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی فیروزآباد, دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی, گروه روانشناسی بالینی, ایران, دانشگاه فردوسی مشهد, دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی, گروه روانشناسی, ایران, دانشگاه علامه طباطبائی, دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی, گروه روانشناسی, ایران, دانشگاه فردوسی مشهد, دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی, گروه روانشناسی, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
The Effectiveness of Mindfulness-Based Cognitive Therapy Group in Decreasing Depression and Increasing Quality of Life in Women with Addicted Husbands
|
|
|
Authors
|
alimoradi mahjoobeh ,didehdar soosan ,zolfaghari hamid ,mostafapour vahid ,farrokhi hossein
|
Abstract
|
Background Objective: Addiction as a disease is a disadvantage that affects the quality of life of families and couples and may cause depression among other members of the family. The purpose of this study was to investigate the effectiveness of MindfulnessBased Cognitive Therapy Group in decreasing depression and increasing the quality of life in women with addicted husbands.Material Methods: The semiexperimental design was pretestposttest with control group. The statistical population included all women with addicted husbands referring to the comprehensive health center of Fasa into the experimental and control groups (15 women in each group). The experimental group received 8 sessions of mindfulnessbased cognitivegroup therapy, and no intervention was provided to the control group members. The research instrument questionnaire was Beck and Quality of Life.Results: The results showed that mindfulnessbased cognitivegroup therapy was effective in depression and quality of life of women with addicted husbands (P<0.001) and treatment reduced depression and increased the quality of life of women in posttest of the experimental group.Conclusion: The results show that MindfulnessBased Cognitive Therapy Group is effective in decreasing depression and, consequently, increasing the quality of life of addicted spouse.
|
Keywords
|
Mindfulness ,Depression ,Quality of Life ,Women with Addicted Husband
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|