بررسی رابطه طول گذشت زمان ‌بر مقادیر سیانید در برخی از نمونه‌های بافت اخذشده پس از مرگ

مقدمه: مسمومیت حاد با سیانید به صورت عمدی به قصد خودکشی و یا با مصرف سهوی اتفاق می افتد. تفسیر نتایج حاصل از آنالیز سیانید در نمونه های زیستی پس از مرگ از جنبه قضایی قانونی بسیار اهمیت دارد.مواد و روش ها: در یک مطالعه مورد شاهدی بافت کبد از 100 مورد جسد غیر فاسد در طول 24 ماه جمع آوری شد. نمونه ها به سه قسمت تقسیم شدند. یک قسمت از بافت کبد و ریه در روز اول ارجاع نمونه، از نظر وجود سیانید به روش آبی پروس موردبررسی کیفی و کمی اندازه گیری سیانید به روش سلول کانوی قرار گرفت. قسمت دوم و سوم نمونه به ترتیب به مدت یک ماه و دو ماه در دمای c°4 قرار گرفتند. نمونه های مثبت کبد و ریه از نظر میزان سیانید به روش سلول کانوی آنالیز گردیدند.نتایج: نتایج آنالیز سیانید نشان دادند که تنها در 6 نمونه در کلیه مقاطع زمانی (بدو ورود، یک ماه و دو ماه پس از ارجاع) مثبت بود و باقی 94 نمونه در کلیه مقاطع زمانی از نظر وجود سیانید منفی بودند.نتیجه گیری: در این مطالعه تولید سیانید در نمونه های کبد دیده نشد؛ بنابراین در تحقیق حاضر مدت زمان نگهداری تاثیری بر تولید سیانید در نمونه بافت کبد و ریه نداشت. تغییرات میزان سیانید در بافت های مذکور از نظر آماری معنی دار نبود. نتایج حاصل از تحقیق حاضر به صورت کمی بر روی تعداد بیشتری نمونه ارزش خود را بیشتر از پیش نشان خواهد داد.