اثر محافظتی جلبک اسپیرولینا (آرترواسپیرا پلاتنسیس) بر لقاح آزمایشگاهی و رشد جنین در موش‌های ماده دریافت‌کننده سیکلوفسفامید

زمینه و هدف: سیکلوفسفامید که به طور رایج به عنوان داروی ضد سرطان مورداستفاده قرار می گیرد، باعث آسیب به بافت تخمدان و ناباروری می شود. این مطالعه باهدف ارزیابی اثرات محافظتی داروی جلبک اسپیرولینا بر روی لقاح آزمایشگاهی و رشد جنین های حاصل از لقاح آزمایشگاهی در موش های دریافت کننده سیکلوفسفامید طراحی شد.مواد و روش ها: 40 موش سفید کوچک آزمایشگاهی ماده بالغ به 8 گروه تقسیم شدند. گروه اول به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شد. گروه های دوم تا چهارم، اسپیرولینا را به ترتیب به میزان 200، 400 و 800 میلی گرم/کیلوگرم به صورت خوراکی به مدت 28 روز دریافت کردند. گروه پنجم سیکلوفسفامید را به میزان 150 میلی گرم/کیلوگرم به صورت تک دوز و داخل صفاقی دریافت نمود. گروه های ششم تا هشتم سیکلوفسفامید را همراه با اسپیرولینا با سه دوز ذکرشده دریافت کردند. پس از 28 روز، لقاح آزمایشگاهی و رشد جنین ها در تمامی حیوانات مورد ارزیابی قرار گرفت.نتایج: در گروه های دریافت کننده اسپیرولینا با دوزهای 200 و 400 میلی گرم/کیلوگرم همراه با سیکلوفسفامید در مقایسه با گروهی که فقط سیکلوفسفامید دریافت کرده بودند، تعداد اووسیت ها، درصد لقاح، جنین های دوسلولی، بلاستوسیست ها و جنین های هچ شده افزایش یافته که این افزایش در میزان درصد لقاح و جنین های دوسلولی معنی داری بوده (0.05>p) ولی اسپیرولینا در دوز 800 میلی گرم/کیلوگرم، قادر به جبران آسیب های ناشی از سیکلوفسفامید نبود.نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، اسپیرولینا دارای اثر محافظتی در برابر سمیت ناشی از سیکلوفسفامید بر لقاح و تولید جنین های دوسلولی در محیط آزمایشگاهی است.