مقایسه اثر پیش‌بینی کنندگی ناگویی‌خلقی و اختلال تنظیم هیجانی درشدت اختلالات زبانی افراد مبتلا به بیماری اسکیزوفرنیا

زمینه و هدف: بیماری اسکیزوفرنیا از چالش های اصلی مرتبط با سلامت روان است و آشفتگی های کلامی و هیجانی از مهم ترین نشانه های این بیماری است. هدف پژوهش حاضر بررسی پیش بینی کنندگی ناگویی خلقی و اختلال تنظیم هیجانی بر روی اختلالات زبانی بیماران اسکیزوفرنیا است.مواد و روش ها: در این پژوهش از روش توصیفی و تحلیلی به شکل مقطعی از نوع همبستگی است. گروه نمونه از میان کلیه بیماران روان پریش بستری در بیمارستان روان پزشکی رازی شهر تهران 81 نفر به شیوه نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند که دارای سواد خواندن و نوشتن در پایه دیپلم و حداقل پایه سوم دبیرستان در سال 1395 بودند. کلیه افراد نمونه پرسشنامه های ناگویی خلقی تورنتو (tas20)، پرسش نامه تنظیم هیجانی ders و پرسش نامه زبان پریشی فارسی نیلی پور را تکمیل کردند. برای تجزیه وتحلیل داده ها از تحلیل واریانس دوطرفه، رگرسیون چند متغیری، ضریب همبستگی پیرسون با استفاده از نرم افزار spss نسخه 22 انجام شد.نتایج: متغیر ناگویی خلقی در مقایسه با تنظیم هیجانی، نقش پیش بینی کنندگی بیشتری در اختلالات زبانی بیماران اسکیزوفرنی دارد (0.01>p) میان این دو متغیر با اختلالات زبانی مشاهده شد. نتایج تحلیل رگرسیون بر روی زیر مقیاس های اختلال زبانی نشان داد که این متغیرها به ترتیب در گفتگوی فی البداهه و درک شنیداری بیشترین تاثیر و در بیان شفاهی کمترین تاثیر را دارند. همچنین می توان گفت که حدود 19 درصد واریانس اختلال زبانی را می توان توسط دو متغیر ناگویی خلقی و تنظیم هیجانی پیش بینی نمود.نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان می دهد که ناگویی خلقی و تنظیم هیجانی می توانند متغیرهای روان شناختی مهمی در پیش بینی اختلالات زبانی در اسکیزوفرنیا باشد.

Comparison between anticipatory effect of Alexithymia and Emotion regulation Difficulties (disorder) on language impairment in Schizophrenia patients.

Background Objective: Schizophrenia is one of the most fundamental challenges related to mental health. Linguistic disorganization and dysregulation are considered the main symptoms of schizophrenia diagnosis. The aim of the present study is to evaluate the anticipatory effect of alexithymia and emotionaldysregulation disorder on language disorders in schizophrenic patients.Material Methods: This is a descriptive and analytic study in crosssectional correlation method. Sample groups are from 81 patients who were selected using purposive sampling method. They are all psychotic patients that were hospitalized at the Razi psychiatric hospital of Tehran, and they are educated as high as highschool diploma in 2016. Participants completed the following questionnaires: Toronto AlexithymiaScale (TAS20), the Difficulties in Emotion RegulationScale (DERS) and the Farsi AphasiaTest (Nilipoor). The collected data were analyzed using inferential statistics of regression analyzing data, multivariate analysis of variance and Pearson correlation coefficient through SPSS22.Results: Results showed that the variable of alexithymia had a stronger anticipatory role in language impairments than the variable of emotional regulation among schizophrenic patients (P<0/01) was observed between these two variables and language impairments. The Results of regression analysis of these two on the subscales of language impairments showed that these variables (respectively) had the highest impact on improvisedconversation and listeningcomprehension and the lowest impact on oralexpression. Also it could be concluded that about 19% of language impairments rsquo; variance could be predicted by two variables of alexithymia and emotional dysregulation.Conclusion: Results of this study showed that alexithymia and emotional dysregulation disorder could be important psychological factors for predicting schizophrenia.