افزایش آگاهی زبان آموزان نسبت به ویژگی های عروضی در تلفظ کلمات و تاثیر آن بر روی مهارت شنیداری زبان آموزان ایرانی با تاکید بر نظریه توجه اشمیت (1995)

روش‌های جدیدتر و درعین حال کاربردی، همواره آموزش زبان انگلیسی را جذاب‌تر و در عین‌حال چالش‌های آن را نیز بیشتر کرده‌است که در این میان، آموزش مهارت شنیداری یکی از دغدغه‌های پژوهندگان به‌شمار می‌آید. آشنایی ‌زبان‌آموزان با ویژگی‌های عروضی (prosodic features) (تکیه، آهنگ و نواخت) و بالابردن قدرت تلفظ آنان، می‌تواند بیانگر رویکردی نوین در آموزش مهارت شنیداری باشد. پژوهش کنونی، با الهام از نظریه توجه (noticing hypothesis) اشمیت (schmidt) (1990) به‌بررسی تاثیر افزایش آگاهی ‌زبان‌آموزان نسبت به‌ویژگی‌های عروضی بر روی مهارت شنیداری آنان می‌پردازد. به‌همین منظور، تعدا 70 ‌زبان‌آموز با سطح متوسط که در حال یادگیری زبان در موسسه کیش‌ایر شهر رشت بودند، به‌عنوان افراد شرکت‌کننده در این پژوهش و با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس هدفمند (purposeful convenience sampling) انتخاب شدند. آن‌‌ها به‌دو گروه آزمایش و کنترل تشکیل شدند و هر کدام از گروه‌‌ها 35 ‌زبان‌آموز را شامل شدند. گردآوری داده‌های پژوهش به‌وسیله آزمون تعیین سطح آکسفورد (opt) و پیش‌آزمون و پس‌آزمون مهارت شنیداری انجام شدند. تحلیل توصیفی و استنباطی داده‌‌ها نشان داد که گروه آزمایش با اتکا به‌افزایش آگاهی ایجاد شده نسبت به‌ویژگی‌های عروضی در تلفظ، توانست کارکرد معناداری نسبت به‌گروه کنترل در بهبود مهارت شنیداری داشته باشد. بنابراین، افزایش آگاهی ‌زبان‌آموزان نسبت به‌ویژگی‌های عروضی در تلفظ کلمات، می‌تواند به‌عنوان روشی نوظهور و کاربردی در آموزش مهارت شنیداری ‌زبان‌آموزان به‌کارگرفته شود .یافته‌های این پژوهش می‌تواند در خدمت آموزش ضمن خدمت معلمان قرار بگیرد تا آن‌‌ها با آگاهی از شیوۀ پیاده‌سازی صحیح آموزش مهارت شنیداری به‌واسطه ویژگی‌های عروضی، مهارت شنیداری ‌زبان‌آموزان و سرانجام؛ کیفیت یادگیری آنان را فزایش دهند.

Raising the Learners’ Awareness of Prosodic Features in Pronunciation and its Impact on Listening Comprehension: Insights from Noticing Hypothesis (Schmidt, 1995)

Listening instruction has always encountered various approaches, leading to learners’ success or failure in listening comprehension. Framed in Noticing Hypothesis (Schmidt, 1995), the present study attempts to investigate the effect of raising the learners’ awareness of prosodic features (stress, intonation, and rhythm) in the pronunciation of words on their listening comprehension. In doing so, 70 intermediate EFL learners from Kish Air Language Institute were selected. They were divided into one experimental group (n=35) and one control group (n=35). Oxford Placement Test (OPT) was administered to ensure the homogeneity of participants’ level of proficiency. The listening pre and posttests were also taken by the participants. Results showed that the experimental group outperformed the control group, implying that when learners were aware of prosodic features (stress, intonation, and rhythm) in the pronunciation of words, they could significantly improve their listening comprehension. It seems that teaching prosodic features can raise the learners’ pronunciation awareness, which can then improve the learners’ listening comprehension as learners can be familiarized with the structural and semantic categories of target words and activate their content knowledge of the key words in doing the listening tasks. Awareness raising of prosodic features can be in alignment with metacognitive instruction while the former can be more productive in order to help foreign language learners develop their listening comprehension in stressfree learning environment. Finally, it is noteworthy that learners’ awareness demands teachers’ awareness of how to teach, which can be fulfilled by purposeful teacher education programs.