تاملی بر برنامه درسی کارشناسی آموزش زبان انگلیسی دانشگاه فرهنگیان از منظر دانش فن آوری، تربیتی، موضوعی و ترتیبی-موضوعی

فرایند یاددهی  یادگیری در دوران همه گیری کرونا ثابت کرد که آموزش و پرورش نه تنها به معلمانی توانمند در حوزه دانش موضوعی و تربیتی نیازمند است بلکه شدیدا نیازمند معلمانی است که در حوزه فن آوری نیز مسلط باشند و این مفهوم در تربیت معلم در قالب دانش فن آوری،تربیتی، موضوعی و تربیتی  موضوعی تبیین می شود. هدف از انجام این تحقیق بررسی وضعیت برنامه درسی دوره ی کارشناسی آموزش زبان انگلیسی ویژه دانشگاه فرهنگیان با توجه به الگوی دانش فن آوری، تربیتی، موضوعی و موضوعی  تربیتی بود. به این منظور، 103 واحد درسی این رشته با استفاده از روش تحلیل محتوا مورد بررسی قرارگرفت. اهداف، محتوا، ساختار، تکالیف، منابع آموزشی، و تمرینات ارزشیابی هر یک از دروس در تحلیل گنجانده شد. تجزیه و تحلیل کیفی داده ها حاکی از این بود که برنامه درسی جدید مصوب این رشته ازنظر دانش معلمی به طور عمده براساس الگوی قدیمی موضوعی   تربیتی (الگوی شولمن) استوار است. در میان 58 واحد درسی به تقویت دانش موضوعی، 18 واحد به ارتقای دانش تربیتی و نیز 27 واحد به توسعه ی دانش تربیتی  موضوعی اختصاص داده شد است و تنها 3 واحد کارگاهی سهم دانش تربیتی  فناوری بود. کاستی بزرگ تر فقدان ایجاد فرصتی برای تقویت دانش فن آوری، و دانش فن آوری   موضوعی و تلفیق سازه ها در قالب پرورش دانش فن آوری، تربیتی و موضوعی است.  به طور اخص، نتایج تحلیل نشان داد که برای تقویت برنامه درسی حال حاضر رشته ی آموزش زبان انگلیسی دانشگاه فرهنگیان باید موضوعات مربوط به دانش فن آوری به عنوان یکی از انواع شایستگی ها  به صورت واحدهای نظری و عملی ارائه شود و دانش فن آوری آنالوگ و  دیجیتال، به همراه دانش فن آوری  موضوعی و دانش فن آوری  تربیتی به طور یکپارچه ارائه شود. علاوه براین، باید بر ابزارهای فن آورانه تدریس و ارزشیابی برخط تاکید شود.

A Reflection on the Undergraduate Teaching English as a Foreign Language Curriculum at Farhangian University from TPACK Perspective

The purpose of this study was to critically reflect on current BA curriculum of teaching English as a foreign language (TEFL) at Farhangian University regarding technological, pedagogical and content knowledge (TPACK) model. Accordingly, objectives, material, structure, assignments, resources and assessment activities set for 122 units of the curriculum were studied using content analysis. The results unveiled that the most recent curriculum of TEFL at Farhangiann University is mainly based on the old pedagogical content knowledge (PCK) model rather than TPACK. Considering the fact that the largest part of the curriculum (58 units) is dedicated to developing students teachers’ content knowledge, the second largest part (37 units) is devoted to building up the candidates’ pedagogical knowledge, and 24 units are allotted to raising PCK, only 3 units are dedicated to technological pedagogical (TP) knowledge. The more significant deficiency of the curriculum is that no room was considered for flourishing technological knowledge (TK) and technological content knowledge (TCK) and TPACK, in particular. The results revealed that in order to further improve the current curriculum for TEFL at Farhangian University, specified issued on TK, as one of the major qualifications, have to be embodied in theoretical and practical courses to cover both analog and digital technologies. In addition, it has to be in harmony with TC and TP to form a coherent whole. The last but not