بررسی رابطۀ میان هویت فرهنگی و نگرش دانش آموزان مقطع دبیرستان استان تهران نسبت به یادگیری زبان انگلیسی

ادراک رابطۀ میان فرهنگ، زبان، و هویت، برای همگی معلمان، به‏خصوص معلمان زبان های خارجی، امری بسیار مهم و ضروری است. این سه مقوله در ارتباط با هم، نگرش معلم را از یک سو، و نگرش دانش‌آموز را از سوی دیگر شکل می‎دهند. اهداف این پژوهش، بررسی رابطه میان هویت فرهنگی و نگرش دانش آموزان مقطع دبیرستان استان تهران نسبت به‌یادگیری زبان انگلیسی، و نیز بررسی حس هویت فرهنگی در میان دختران و پسران مقطع دبیرستان است. صد و هشتاد دانش آموز دورۀ دوم دبیرستان (88 دختر و 92 پسر) مناطق یک، پنج، دوازده و هجده، با روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه ای نمونه‌گیری شدند. سپس، پرسشنامه های انگیزش و نگرش نسبت به‌یادگیری زبان خارجی، گاردنر فرم کوتاه، و پرسشنامۀ هویت فرهنگی بصورت الکترونیکی میان افراد توزیع شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل های آماری حاکی از آن بود که بین دو متغیر هویت فرهنگی و نگرش دانش آموزان نسبت به‌فراگیری زبان خارجی همبستگی منفی ضعیفی وجود دارد. به‌عبارت دیگر، میان افزایش آگاهی نوجوانان ایرانی (16-18 سال) نسبت به‌هویت فرهنگی ایرانی، و نگرش آن‌ها در باره فراگیری زبان خارجی رابطۀ منفی بود، که البته با توجه به‌نتایج پژوهش، شدت این رابطه ضعیف است. همچنین، تفاوت معناداری بین حس هویت فرهنگی دو گروه دانش‌آموزان دختر و پسر مشاهده نشد. نتایج پژوهش حاضر می‎تواند برای فعالان امر آموزش، به‎خصوص آموزش زبان انگلیسی، طراحان مطالب آموزشی، معلمان، مربیان تربیت مدرسان زبان مفید باشد.

Examining the Relationship between cultural identity and attitude of high school students of Tehran toward learning English

It is essential for teachers, especially foreign language teachers, to understand the relationship between culture, language, and identity. These three interrelated categories construct both a teacher’s attitude and that of a student. This study aims to examine the relationship between cultural identity and attitude of high school students of Tehran toward learning English. This research also intended to examine the sense of cultural identity of high school student boys and girls. To do so, 180 secondary school students (88 girls and 92 boys) of four districts of Tehran (First, Fifth, Twelfth, Eighteenth) were chosen through random cluster sampling. Then, the data was gathered through Gardner’s shortform questionnaire of motivation and attitude toward English language learning, and cultural identity questionnaire. The questionnaires distributed online among the students. The results of the statistical analysis revealed that there was a weak negative correlation between the two variables of cultural identity and the attitude of students toward learning foreign language. It means that there was a weak negative relationship between increasing cultural knowledge of the Iranian adolescents (16–18yearold) toward Iranian cultural identity and their attitude toward English language learning. The results also revealed that there was not any significant difference between the two groups of boys and girls in the sense of cultural identity. The findings of this study would be helpful to everybody in charge of teaching, especially English language teaching, the designers of learning materials, English teachers, and the instructors responsible for training English teachers.