بازنگری فناوری در یادگیری: خود کنترلی و خودتنظیمی در یک دوره تلفیقی

در سال های اخیر، سهم خود کنترلی و خود تنظیمی در برنامه های یادگیری تلفیقی نگرانی اصلی محققان بوده است. این مطالعه سعی در ارزیابی نقش خود کنترلی و خود تنظیمی در یک دوره تلفیقی با 64 دانش آموز در ایران دارد. خود کنترلی به عنوان قابلیت و عاملیت بالقوه یادگیرندگان در دستیابی به اهداف خود و خود تنظیمی به عنوان شیوه های واقعی آن ها در دستیابی به آن می باشند که از طریق مقیاس خودکنترلی و راهبردهای با انگیزه برای یادگیری پرسشنامه به ترتیب مورد بررسی قرار گرفتند. رگرسیون چندگانه نشان داد که موفقیت در یادگیری بطور معنی داری با خود تنظیمی (r=0.41) و نه خود کنترلی در ارتباط است. تکرار پست ها و کل کلمات مورد استفاده به طور مشابه برای خود کنترلی و خود تنظیم رفتار نکردند. این نشان میدهد که گروه های آموزشی می توانند به برخی از برنامه ها برای توسعه برنامه ریزی دانش آموزان، خود نظارتی و انعکاس که متغیرهای خود تنظیمی هستند متوسل شوند.

Revisiting Technology in Learning: SelfControl and SelfRegulation in a Blended Course

An issue of great concern to language acquisition researchers in recent years has been the contribution of selfcontrol and selfregulation in blended learning programs, the marriage between face to face traditional and online learning. To this end, this study attempts to evaluate the role of selfcontrol and selfregulation in a blended course with 64 EFL university students in Iran. Selfcontrol as the potentiality of the learners in achieving their goals and selfregulation as their actual practices in achieving it were investigated through Selfcontrol Scale and Motivated Strategies for Learning Questionnaires respectively. The multiple regression analysis unraveled that learning achievement was significantly correlated with selfregulation (r = .41) but not selfcontrol. Frequency of the posts and total words used did not behave similarly for selfcontrol and selfregulation. It is implicated that educational parties can resort to some programs to develop the students’ planning, selfmonitoring, and reflection which are variables of selfregulation.