|
|
|
|
بررسی نظریه ترجمه یوهان ولفگانگ فون گوته در «یادداشت‌ها و مقالات برای فهم بهتر دیوانِ غربی-شرقی»
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
فریدزاده رائد
|
|
منبع
|
پژوهش هاي زبانشناختي در زبان هاي خارجي - 1398 - دوره : 9 - شماره : 1 - صفحه:177 -191
|
|
|
|
|
چکیده
|
یوهان ولفگانگ فون گوته (1749-1832) ادیب، شاعر و متفکر آلمانی در بخش دوم دیوان غربی شرقی خود با عنوان یادداشت ها و مقالات برای فهم بهتر دیوان غربیشرقی که به نثر تالیف شده است با عملی هرمنوتیکی همت خویش را مصروف هموار کردن فهم دیوان خود می کند. در فصل با نام ترجمه تاملات خود را در باب امر ترجمه و انواع آن بیان می کند. گوته سه نوع یا به زعم خود، سه دوره از ترجمه را بر می شمارد. نوع اول که آن را نوع اقتباسی می نامد. دوره دوم که تلاش بر خلق دوباره اثر در زبان مقصد است. و دوره آخر که متن اصلی و ترجمه با یکدیگر به سوی متن اساسی و بنیادین حرکت می کنند. دوره این جستار در پی بررسی و تبیین ویژگیهای دوره های مزبور و همچنین نشان دادن فصل ممیز و همپوشانی این نظریات با هم عصران گوته یا همان رمانتیک های متقدم و هم افق شدن فیلسوفان متاخر هرمنوتیک همچون هانس گئورگ گادامر و پل ریکور با وی است.
|
|
کلیدواژه
|
یوهان ولفگانگ فون گوته، دیوان غربی-شرقی، نظریات ترجمه، رمانتیسیسم متقدم، هرمنوتیک فلسفی
|
|
آدرس
|
دانشگاه شهید بهشتی, دانشکده ادبیات و علوم انسانی, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
r_faridzadeh@sbu.ac.ir
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
A study on the translation theory of Johann Wolfgang von Goethe in his "Noten und Abhandlungen zum besseren Verständnis des Divans "
|
|
|
|
|
Authors
|
Faridzadeh Raed
|
|
Abstract
|
The German poet and thinker Johann Wolfgang von Goethe (18321749), has performed a hermeneutic feat in the prose part of his WestEastern Divan titled "Noten und Abhandlungen zum besseren Verständnis des Divans”. In the penultimate chapter of this part entitled "Übersetzung," (Translation) Goethe attempts to showcase and present his theory of translation. He distinguishes between three types or, as he says, three epochs of translation. The first one which he describes as “parodistic” or adaptation. The second period reflects the effort to recreate the original into the own language; and the last period in which the original along with the translation move forward to the “Grundtext”, the fundamental text. This article attempts to examine the described and mentioned types and to emphasize their peculiarity to his contemporaries in the romantic era. The similarity to the romantics but also its differentiation to those is taken into account. Moreover the similarities to the modern hermeneutics, such as Hans Georg Gadamer and Paul Ricoeur are examined in more detail.
|
|
Keywords
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|