تحلیل منطقه‌ای عوامل موثر بر توسعه خدمات دفاتر مخابرات خصوصی در ایران

این پژوهش توسعه خدمات دفاتر مخابرات خصوصی را در استان‌های کشور مورد بررسی قرار داده است. اهداف پژوهش، تعیین عوامل موثر بر توسعه خدمات دفاتر مورد مطالعه، سنجش میزان تمرکز خدمات دفاتر و بررسی سطوح توسعه خدمات آن‌ها در استان‌های کشور است. روش پژوهش «توصیفی تحلیلی» بوده و برای دستیابی به اهداف پژوهش، مدل‌های تحلیل عاملی، تکنیک سنجش سطح تمرکز، تحلیل خوشه‌ای و رگرسیون چند متغیره به‌کار گرفته شده است. یافته‌های پژوهش حاکی از آن است که با تقلیل 55 شاخص ایجاد شده به 40 شاخص انتخابی، 6 عامل معنادار که 2/67 درصد واریانس جامعه را تبیین می‌کند، بر توسعه خدمات دفاتر مخابرات خصوصی موثر هستند. میزان تمرکز خدمات مورد مطالعه، بیانگر حداکثر تعادل در عامل «مکالمات تلفنی» و عدم تعادل در عامل «پوشش بیمه‌ای دفاتر» می‌باشد. بر اساس عامل‌های مورد مطالعه، استان تهران تقریباً بیشترین تمرکز عامل‌ها را به خود اختصاص داده است. به لحاظ توسعه عملکردی، 4 استان در سطح فراتوسعه، 10 استان در سطح میان توسعه بالا، 7 استان در سطح میان توسعه پایین و 10 استان در سطح فروتوسعه قرار دارند. برای متعادل‌تر شدن منافع حاصل از عملکرد دفاتر مخابرات خصوصی، رگرسیون چند متغیره تاثیر عامل «کارکردی نهادی» را بیش از سایر عامل‌ها پیش‌گویی می‌نماید.