جنسیت و سیاست در ایران معاصر : یک تحلیل اجتماعی از جایگاه زنان در قدرت در دوران جمهوری اسلامی

موضوع قدرت مهمترین عنصر در دنیای سیاست و جغرافیای سیاسی ایران است، زنان چه سهمی از این قدرت را در ایران معاصر داشته‌اند و اینکه گفتمان حاکم بر ایران در دوران جمهوری اسلامی تقسیم کار در حوزه سیاسی را چگونه بازنمایی نموده اند و آیا مبنای تقسیم کار سیاسی، جنسیتی است یا خیر. خاورمیانه به عنوان یک منطقه جغرافیایی ویژه نیز ویژگی های سیاسی ویژه ای را بر نگرش جنسیتی تحمیل نموده است. بدین منظور با بررسی برخی از متون رسمی و مهم گفتمان جمهوری اسلامی به تحلیل این گفتمان و مفصل بندی عناصر تشکیل دهنده آن پرداخته شده است . فعالیت های سیاسی زنان در ایران از دوران مشروطه آغاز و با فراز وفرود هایی به حیات خویش ادامه داده است. در دوران پهلوی خود آگاهی سیاسی زنان در بدنه جامعه بسیار پایین و مشارکت ها غالبا مربوط به طبقه های خاص و به صورت دستوری از بالا بوده است. این فرضیه وجود دارد که جامعه سنتی ایران در پی رشد آموزش های عمومی آگاهتر شده و با اعتماد به نفس بیشتر بود که توانستند انقلابی سیاسی را همراهی کنند و پس از آن نیز زنان در بدنه سیاسی جامعه به دنبال ایفای نقشهای سیاسی و به چالش کشیدن نظم مردانه ساختارهای سیاسی و قدرت بوده اند رویکرد اصلی در این مطالعه تعیین یافتگی هویت های جنسیتی-سیاسی توسط گفتمان های حاکم با نگاهی تاریخی و جغرافیایی بر فعالیت زنان در جمهوری اسلامی است که البته نشان از نقش محدود زنان در سیاست متاثر از پاتریمونیالیسم سنتی دارد که ارتباط معنا داری با زیست جغرافیایی و منطقه خاورمیانه دارد و به بازتولید نگاه جنسیتی و اولویت هویت جنسی زنان نسبت به هویت سیاسی می‌پردازد.

gender and politics in contemporary iran: a social analysis of the position of women in power during the islamic republic

the issue of power is the most important element in the world of politics, and what share of this power women have had in contemporary iran, and how the ruling discourse of iran during the islamic republic era has represented the division of labor in the political sphere, and whether the basis of the division of political labor is gender. is it or not.. for this purpose, by examining some of the official and important texts of the discourse of the islamic republic, this discourse has been analyzed and its constituent elements detailed. the political activities of women in iran have started since the constitutional period and have continued their life with ups and downs. during the pahlavi period, the political awareness of women in the society was very low and the participations were often related to certain classes and were ordered from above. there is a hypothesis that the traditional society of iran became more aware and more self-confident following the growth of public education, that they were able to accompany a political revolution, and after that, women in the political body of the society sought to play political roles and challenge the order. masculine political structures and power have been the main approach in this study is the determination of gender-political identities by the ruling discourses with a historical perspective on women’s activity during the islamic republic, which of course shows the limited role of women in politics influenced by contemporary traditional patrimonialism.