ارائه الگوی توانمند سازی منابع انسانی در راستای پاسخگویی به بحران های محیطی و در راستای برنامه ریزی منطقه ای

توانمندسازی مفهومی است که در سالیان اخیر توجهات زیادی را به خود جلب کرده است. توانمندسازی در جهان در حال رشد و غیر قابل پیش-بینی امروز در حال تبدیل شدن به یک موضوع اساسی است که درجه خاصی از استقلال و مسئولیت‌پذیری را به منابع انسانی اعطا می‌کند.این مطالعه با هدف ارائه الگوی توانمندسازی منابع انسانی در راستای پاسخگویی به بحران‌های محیطی در دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز انجام شد. در این تحقیق که از نظر هدف، بنیادی-کاربردی و از لحاظ روش، توصیفی است، ابتدا با مرور تحقیقات پیشین در زمینه توانمندسازی منابع انسانی، به مدد رویکرد فراترکیب سه دسته عوامل فردی، سازمانی و محیطی موثر بر توانمندسازی منابع انسانی در راستای پاسخگویی به بحران‌های محیطی در دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز و نیز مولفه‌های آن استخراج گردید. در ادامه با انجام مصاحبه با خبرگان، مدل مفهومی پژوهش ارائه گردید. خبرگان شامل 20 نفر از شاغلان دانشگاه آشنا به توانمندسازی بوده است. با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته، مدل مفهومی آزمون شد. پایایی پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ و روایی محتوا و سازه بر اساس نظرات اساتید و تحلیل عاملی تاییدی بررسی گردید. جامعه آماری 10000 نفر بوده که مطابق جدول مورگان حجم نمونه به تعداد 373 نفر به صورت تصادفی ساده انتخاب شد. پس از برازش مناسب مدل های اندازه گیری، مدل ساختاری و کلی، نتایج حاکی از این بود که هر سه عامل بر توانمندسازی منابع انسانی موثر است.

providing a model for empowering human resources in line with responding to environmental crises and in line with regional planning

empowerment is a concept that has attracted a lot of attention in recent years. empowerment in today’s growing and unpredictable world is becoming a fundamental issue that grants a certain degree of independence and responsibility to human resources. this study aims to provide a model of human resource empowerment in in order to respond to environmental crises, it was done at jundishapur university of medical sciences, ahvaz. in this research, which is fundamental-applied in terms of purpose and descriptive in terms of method, first by reviewing previous researches in the field of human resources empowerment, with the help of the multi-combination approach of three categories of individual, organizational and environmental factors affecting the empowerment of human resources in line with accountability to environmental crises in jundishapur university of medical sciences ahvaz and its components were extracted. further, by conducting interviews with experts, the conceptual model of the research was presented. the experts included 20 university employees familiar with empowerment. using the researcher-made questionnaire, the conceptual model was tested. the reliability of the questionnaire was checked using cronbach’s alpha and content and construct validity based on the opinions of professors and confirmatory factor analysis. the statistical population is 10,000 people, according to morgan’s table, a sample size of 373 people was selected randomly. after appropriate fitting of measurement models, structural and general models, the results indicated that all three factors are effective on human resource empowerment, among which individual factors have the most and environmental factors have the least influence.