تبیین تاثیر توسعه اقتصادی ایران طی سال‌های 1399-1370 بر الگوی مسکن معاصر شهر تهران

مسکن به عنوان یکی از عناصر حیاتی زیست انسان و تامین کننده نیازهای مختلف او در مقیاس ملی و بین المللی مورد توجه است. همچنین مسکن اصلی ترین بخش اقتصاد یک کشور است، چرا که از طریق آن وضعیت اقتصادی یک کشور نمود پیدا می کند. در این راستا هدف پژوهش حاضر ارائه الگوی مفهومی در جهت تبیین رابطه توسعه اقتصادی و تغییر الگوهای معماری مسکن معاصر شهر تهران طی سال‌های 1370 تا1399 می‌باشد و فرضیه مطرح در نیل به این هدف این است که توسعه اقتصادی در شهر تهران از طریق سیاست‌های حاکم بر دولت طی سال‌های 1370تا1380 به مراتب کمتر از سال‌های 1380تا1399 بر تغییر الگوی مسکن معاصر تاثیر گذاشته است. حال پژوهش حاضر با استفاده ازروش تحقیق کیفی - کمی و به لحاظ نوع هدف توصیفی - تحلیلی با استفاده از شیوه مطالعات کتابخانه ای و ابزار آزمون مربعات و استفاده از آزمون دیکی فولر دریافت که دولت سیاست‌هایی را در امر مسکن طی سال‌های1380تا 1394 اتخاذ نموده است که شامل سیاست‌های پولی و مالی می‌باشد. از این رو به علت کافی نبودن اعتبارات تخصیص داده شده جهت ساخت و عدم تکمیل یک واحد مسکونی در همان دوره، افزایش قیمت مسکن را در پی داشته است. ضمناً به دلیل کافی نبودن منابع پولی در طی سال‌های 1390تا1399، طول دوره ساخت مسکن‌ها در شهر تهران افزایش یافته است و به همراه آن منابعی نیز مصرف شده است، لیکن عملاً عرضه‌ای صورت نگرفته است. این موضوع در مورد مخارج دولت در امر تامین مسکن برای خانوارهای کم درآمد و کارمندان نیز مصداق دارد. بنابراین قیمت مسکن در درجه اول تحت تاثیر نرخ شهرنشینی، درآمد سرانه، نرخ اجاره بها و تولید ناخالص ملی، در درجه دوم تحت تاثیر هزینه ساخت است و درنهایت سیاست‌های پولی و مالی دولت نقش ناچیزی بر قیمت مسکن داشته اند. از نقطه نظر دیگر میتوان گفت که میزان تاثیرگذاری متغیرهای طرف تقاضا نسبت به طرف عرضه بیشتر بوده است.

Explaining the impact of Iran’s economic development during 1991-2021 on the contemporary housing model in Tehran

The purpose of this study is to provide a conceptual model to explain the relationship between economic development and changing patterns of contemporary housing architecture in Tehran during the years 1990 to 2021 and the hypothesis to achieve this goal is that economic development in Tehran through government policies during 1990 to 2000 Far less than 2000 to 2021has affected the change in the pattern of contemporary housing. The present study, using qualitativequantitative research method and in terms of descriptiveanalytical purpose, using library study method and square test tools and using DickeyFuller test, found that the government has adopted policies in the field of housing during the years 1990 to 2016 that Includes monetary and fiscal policies. Therefore, due to insufficient funds allocated for the construction and completion of a housing unit in the same period, has led to an increase in housing prices. Meanwhile, due to insufficient financial resources during the years 2011 to 2021, the length of construction of housing in Tehran has increased and with it resources have been consumed, but practically no supply has been made. The same is true of government spending on housing for lowincome households and employees. Thus, housing prices are primarily affected by urbanization rates, per capita income, rental rates, and GDP, secondly by construction costs, and ultimately government monetary and fiscal policies have played a negligible role in housing prices.