ارائه مدل توسعه کارآفرینی روستایی (مطالعه موردی : صنایع دستی کردستان)

با توجه به خشکسالی‌های چندساله و کاهش تولید کشاورزی و درآمد روستائیان در منطقه کردستان، یافتن راهکارهای جایگزین برای کشاورزی و ایجاد منبع درآمد ثابت و پایداری برای روستائیان ضرورتی انکارناپذیر می باشد. نظر به سابقه نسبتاً طولانی صنایع دستی در منطقه کردستان و اهمیت آن در اشتغال و رشد مشاغل روستایی، هدف این تحقیق ارایه مدل توسعه کارآفرینی روستایی با تاکید بر صنایع دستی کردستان می‌باشد. روش انجام پژوهش بصورت آمیخته اکتشافی است که در دو مرحله مجزا انجام شده است. ابزار گردآوری داده‌ها در این مطالعه، در ابتدا بصورت مصاحبه‌های نیمه‌ساختاریافته با 15 نفر از خبرگان دانشگاهی و مدیران ارشد اجرایی توسعه کارآفرینی روستایی، به ویژه در مورد صنایع دستی و سپس تدوین یک پرسشنامه و توزیع آن در میان جامعه آماری کارافرینان استان (با ضریب آلفای کرونباخ برابر با 89%) که به شیوه تمام شماری برای مطالعه انتخاب شده اند، است. پس از طی مراحل شش ‌گانه تحلیل مضمون،، تعداد237 کد توصیفی، 28 کد تفسیری و نهایتا 7 مضمون فراگیر و کلی تحت عناوین عوامل فردی، عوامل اجتماعی، عوامل اقتصادی، عوامل فنی، عوامل زیرساختی، عوامل فرهنگی احصاء گردید. نتایج حاصل از اولویت بندی عوامل شناسایی شده از تحلیل عاملی تائیدی نشان داد که عوامل اقتصادی بعنوان مهمترین عامل توسعه کارآفرینی روستایی می باشد.

Presenting a Rural Entrepreneurship Development Model (Case Study of Kurdistan Handicrafts)

Given the multiyear droughts and the decline in agricultural production and rural incomes in the Kurdistan region, finding alternative solutions for agriculture and creating a stable source of income for the villagers is an undeniable necessity. Given the relatively long history of handicrafts in the Kurdistan region and its importance in employment and growth of rural businesses, the purpose of this study is to present a model of rural entrepreneurship development with emphasis on Kurdistan handicrafts. The research method is an exploratory mix that has been done in two separate stages. Data collection tools in this study, first in the form of semistructured interviews with 15 academic experts and senior executives of rural entrepreneurship development, especially in the field of handicrafts and then compiling a questionnaire and distributing it among the statistical population. Entrepreneurs of the province (with Cronbach’s alpha coefficient equal to 89%) who have been selected by counting method for study. After the six stages of content analysis, 237 descriptive codes, 28 interpretive codes and finally 7 comprehensive themes were counted under the headings of individual factors, social factors, economic factors, technical factors, infrastructure factors, cultural factors. The results of prioritizing the identified factors from confirmatory factor analysis showed that economic factors are the most important factor in the development of rural entrepreneurship.