تحلیل و ارزیابی رابطه حکمروایی خوب شهری و کیفیت زندگی (مورد: محلات شهر سنندج)

کیفیت زندگی محصول تاریخی نظام­های فرهنگی، اجتماعی، کیفی اقتصادی و سیاسی است و نمی­توان آن را مجزا از ساختارهای فوق تبیین کرد، آنچه در این ارتباط تاثیر شگرفی روی کیفیت زندگی از جنبه عینی و ذهنی و برای گسترش عدالت فضایی در میان تمام اقشار و گروه­های جمعیتی دارد، حکمروایی خوب شهری است. آنچه در این رویکرد حائز اهمیت است، تقویت فرایند توسعه شهری است، به گونه­ای که در جامعه زمینه و محیط مناسبی ر ا برای زندگی راحت و کارامد شهروندان، به تناسب ویژگی­های اجتماعی و اقتصادی آنان فراهم شود. در این راستا پژوهش حاضر با روش توصیفی – تحلیلی، ضمن تاکید بر جنبه کاربردی آن به تحلیل و ارزیابی رابطه بین حکمروایی و کیفیت زندگی بپردازد. روش جمع آوری اطلاعات بر اساس فن پیمایشی و پرسشنامه محقق ساخته که روایی آن توسط اساتید گروه شهرسازی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج و دانشگاه کردستان مورد تایید گرفته است و پایایی آن بر اساس روش آلفای کرونباخ در در دامنه 0.88 تا .094 محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از آمار استباطی (رگرسیون خطی و همبستگی و تحلیل عامل تاییدی) و معادلات ساختاری در liserel  بهره گرفته است. نتایج پژوهش نشان داده است که از نظر آماری، یک همبستگی معنادار بین دو بعد وجود دارد و نتایج معادلات ساختاری نشان داد که میزان تاثیرات حکمروایی بر کیفیت زندگی برابر با 0.42 است که نشان دهنده تاثیرگذاری 42 درصد حکمروایی در تبیین کیفیت زندگی است. همچنین مقادیر بارهای عاملی نشان از تاثیرگذاری بالای شاخص­ها و ابعاد در ایجاد روابط بین متغیرها دارد. این مورد به ویژه در ارتباط با ابعاد محیطی و آموزشی نمود بیشتری پیدا می کند و نتایج برازندگی 0.04 است که این بیانگر مطلوبیت مدل به کار گرفته در پژوهش است.

An analysis and Evaluation of Urban Well Governing and Quality of Life (The Case of Sanandaj Neighborhoods’)

The quality of life is the historical product of cultural, social, qualitative, economic and political systems and it cannot be explained separately from the above structures, which in this connection has a tremendous impact on the quality of life from an objective and subjective aspect and for the expansion of spatial justice among It has all strata and demographic groups, it is a good urban governance. What is important in this approach is to strengthen the urban development process, in such a way that the society provides a suitable environment for the comfortable and efficient life of the citizens, in accordance with their social and economic characteristics. In this regard, the present research analyzes and evaluates the relationship between governance and quality of life with a descriptiveanalytical method, while emphasizing its practical aspect. The data collection method was based on a survey technique and a researchermade questionnaire, the validity of which was approved by the professors of the urban planning department of the Islamic Azad University, Sanandaj branch, and the University of Kurdistan, and its reliability was calculated based on the Cronbach’s alpha method in the range of 0.88 to 0.094. Inferential statistics (linear regression and correlation and confirmatory factor analysis) and structural equations in Liserel have been used for data analysis. The results of the research have shown that statistically, there is a significant correlation between the two dimensions, and the results of the structural equations showed that the impact of judgment on the quality of life is equal to 0.42, which indicates that 42% of the judgment is effective in explaining the quality of life. Also, the values ​​of factor loadings show the high influence of indicators and dimensions in creating relationships between variables. This case is especially in relation to the environmental and educational dimensions and the results of the fit are 0.04, which indicates the desirability of the model used in the research.