بررسی طرح ناحیه محوری در مناطق شهر تهران با تاکید بر منطقه 15 بین سالهای 1386 تا 1396

در راستای تمرکز زدایی از ساختار مدیریت شهری تهران، از طریق مجموعه‌ای از فعالیت‌ها و خدمات در سطح کلان (منطقه) و مجموعه‌ای در سطح خرد (محله)، سیاست ناحیه محوری شهرداری تهران برای تغییر ساختار متمرکز قبلی و ایجاد فرآیند مدیریتی غیرمتمرکز به دنبال ایجاد پیوند بین محلات و ارائه خدمات فرا محله‌ای به شهروندان مطرح گردید.  در ارتباط با موضوع ناحیه محوری، منطقه 15 شهر تهران که تاکنون در این زمینه در این منطقه تحقیقی انجام نشده است،  به عنوان نمونه انتخاب شد. در واقع این پژوهش در جهت بررسی ابعاد طرح ناحیه محوری در 4 بعد، اجتماعی، اقتصادی، کالبدی و فرهنگی در نواحی 7 گانه منطقه 15 شهر تهران، انجام گرفت. روش تحقیق در دو سطح کتابخانه‌ای (بررسی کتب، پیشینه مطالعاتی و اسناد مربوط به طرح) و میدانی (پرسش نامه (پیمایش) و مصاحبه با شهرداران نواحی، شورایاران و شهروندان) صورت گرفته است. نتایج شاخص‌های تحقیق، به صورت توصیفی تحلیلی و استفاده از آمار استنباطی پرداخته شده‌اند. متغیر مورد مطالعه در این پژوهش شامل، ارزیابی ابعاد طرح ناحیه محوری می‌باشد. این تحقیق دارای 2 پرسشنامه است، پرسشنامه اول در رابطه با شهروندان و در نواحی 7 گانه منطقه 15 شهر تهران و دومین پرسشنامه در خصوص مدیران شاغل در شهرداری و نواحی منطقه می‌باشد. با توجه به استنباطی بودن پژوهش، برای سنجش متغیرها از 2 فرضیه استفاده شده است؛ که میان دو جامعه آماری، یکسان می‌باشد؛ نتایج آنها از طریق آزمون تی تک نمونه‌ای و آزمون تحلیل واریانس یکطرفه انجام شد؛ نتایج حاکی از آن است که از نظر هر دو گروه شهروندان و مدیران، فرضیه شماره 1 تایید شد؛ از نظر هر دو، ابعاد اجتماعی و کالبدی بیشترین تاثیر را در این طرح داشته‌اند. فرضیه شماره 2، در پرسشنامه شهروندان مورد تایید قرار نگرفت، اما در پرسشنامه مدیران تایید شد. از نظر مدیران، بیشترین تاثیر‌پذیری را از این طرح، نواحی 4، 3، 5 و 1، داشته‌اند

Investigation of the central area design in the regions of Tehran With an emphasis on the 15th region between 2007 and 2017

In line with the decentralization of the urban management structure of Tehran, through a set of activities and services at the macro level (region) and a set at the micro level (neighborhood), the policy of the central district of Tehran Municipality to change the previous centralized structure and create a decentralized management process The link between neighborhoods and the provision of extraneighborhood services to citizens were discussed. In connection with the topic of the central area, the 15th district of Tehran, which has not been researched in this area, was selected as a sample. In fact, this research was conducted to investigate the dimensions of the central district plan in 4 dimensions, social, economic, physical and cultural, in the 7 districts of the 15th district of Tehran. The research method has been carried out at two levels: library (examination of books, study background and documents related to the project) and field (questionnaire (survey) and interviews with district mayors, councilors and citizens). The results of the research indicators have been discussed in a descriptiveanalytical way and using inferential statistics. The variable studied in this research includes the assessment of the dimensions of the axial area plan. This research has 2 questionnaires, the first questionnaire is about the citizens and in the 7 districts of the 15th district of Tehran and the second questionnaire is about the managers working in the municipality and the districts of the region. Due to the inferential nature of the research, 2 hypotheses have been used to measure the variables; which is the same between two statistical communities; Their results were conducted through onesample ttest and oneway analysis of variance; The results indicate that according to both groups of citizens and administrators, hypothesis number 1 was confirmed; From the point of view of both, the social and physical dimensions have had the greatest impact in this plan. Hypothesis number 2 was not confirmed in the citizens’ questionnaire, but it was confirmed in the managers’ questionnaire. According to the managers, districts 4, 3, 5 and 1 have been most affected by this plan.