ارزیابی عوامل مرتبط بر تحقق الگوی مشارکت عمومی -خصوصی در ساماندهی بافت فرسوده شهری در چارچوب مدل راهبردی(منطقه12شهرداری تهران)

بافت های فرسوده فضای بازنمایی ناشی از رسوبات تاریخی و عناصر آرمانی است که میراث چندین نسل را حمل می کند و متنی تلقی می گردد که چندلایه، متکثر و پیچیده است. بافت های فرسوده هسته حیاتی شهر هستند که نباید به عنوان تهدیدی در توسعه شهر تلقی شوند، بلکه می توانند بعنوان فرصتی در توسعه یکپارچه و پایدار شهر مد نظر قرار گیرند. لذا بهبود شرایط کیفیت زندگی در بافت های فرسوده شهری نیازمند بازاندیشی درمکانیزم های مشارکتی دربخش‌های عمومیخصوصی و کشف ساز و کارهای موجد و موثر بر آنها و بکارگیری رهیافت های ساماندهی بافت در راستای معکوس نمودن جریان حاکم بر وضعیت زندگی و تحول این نواحی مساله دار شهر است و آن چیزی که می تواند به این پیچیدگی نزدیک شود؛ زمینه خوانش و مطالعه متن بافت از طریق رویکرد بهسازی، نوسازی و بازسازی است.امروزه به دلیل هزینه بالای ساخت و ساز و عدم توان اقتصادی مالکین بافت های فرسوده، یکی از روشهای ساماندهی در این بافت ها، مشارکت بخش های عمومی و خصوصی می باشد. شراکت بخش عمومی خصوصی درسرمایه گذاری و اجرای ساماندهی بافت های فرسوده با هدایت، حمایت و نظارت ارکان عمومی،شاه کلید احیای بافت فرسوده به شمار می رود. تحقق این الگو با توجه به وجود سرمایه، اعتماد و نظارت، توانمندی فنیمالی ونیز اعمال نظارت بخش عمومی، بسترمناسبی برای جلب اعتماد ساکنین برای بهسازی،نوسازی وبازسازی بافت‌های فرسوده شهری به شمار می‌رود.هدف کلی مقاله حاضر ارزیابی عوامل مرتبط بر تحقق الگوی مشارکت عمومی خصوصی در فرآیند بهسازی،نوسازی وبازسازی بافت فرسوده شهری در چارچوب مدل راهبردی بر محدوده مکانی منطقه 12 شهرداری تهران می باشد. نوع تحقیق به لحاظ روش توصیفیتحلیلی و به لحاظ هدف کاربردی است. از طریق مطالعات اسنادی و پژوهش های صورت گرفته درخصوص بهسازی و نوسازی بافت فرسوده مناطق کلانشهری و اثربخشی الگوی مشارکت عمومی خصوصی به طور عام و منطقه12 شهرداری تهران به طور خاص، تعداد 66 عامل موثر در اجرای الگوی مشارکت عمومیخصوصی در ساماندهی بافت فرسوده در محدوده مکانی منطقه 12 شهرداری تهران شناسایی گردید. پس از پرسشگری و تایید 60 نفر از خبرگان و متخصصان امر توسعه شهری، در قالب عوامل درونی و بیرونی موثر بر تحقق الگوی مشارکت عمومیخصوصی در ساماندهی بافت فرسوده و در چهار خوشه نقاط قوت،ضعف درون سیستمی و همچنین فرصت ها و تهدیدهای برون سیستمی دسته بندی شدند. سپس از طریق نظر سنجی از متخصصین، خبرگان و کارشناسان و از طریق مدل هیبریدی (swot_ahp) اقدام به رتبه بندی چالش ها و فرصت های تحقق الگوی مشارکت عمومی خصوصی در ساماندهی بافت فرسوده شهری در منطقه مورد مطالعه شد.براساس یافته‌های تحقیق می‌توان بیان نمود که فضای بافت‌های فرسوده شهری، مکان پویش اجتماعی و مشارکت در سایه حضور فعال و موثر بخش های خصوصی و عمومی و ایجاد بستر مزبور جهت توانمندسازی  آحاد مرتبط با امر بهسازی،نوسازی و بازسازی در بافت فرسوده منطقه 12شهرداری تهران است؛ به طوری که فرآیند تولید و بازتولید فضای مطلوب در این بافت‌ها ازطریق ساماندهی مستلزم ضرورت انجام الگوی شراکت عمومیخصوصی و ارتباط همه جانبه اجزا و عناصر فضایی موجود در این بافت‌ها می‌باشد.به گونه ای که قابلیت های موجود در منطقه12 شهرداری تهران)در قالب عوامل ضعف درونی و تهدیدهای برون منطقه ای(، بر چالشها و نارسایی های این منطقه)به منظور تحقق الگوی مشارکت عمومیخصوصی در ساماندهی بافت فرسوده شهری ( غلبه دارد. همچنین نتایج محاسبات مدل هیبریدی در خصوص ارزیابی ماتریس عوامل درونی و بیرونی تحقق الگوی مشارکت عمومی خصوصی در ساماندهی بافت فرسوده منطقه 12 شهرداری تهران نمره نهایی این دو به ترتیب برابر3/8 ,3/6 می باشد لذا راهبردهای قابل قبول برای اجرا و تحقق الگوی مشارکت عمومی وخصوصی در ساماندهی بافت فرسوده منطقه12 شهرداری تهران از نوع راهبردهای تهاجمی( so) می باشد.

Evaluation of Related Factors on Realization of Public-Private Partnership Model in Urban Textile Management in the Framework of Strategic Model (District 12 of Tehran Municipality)

The wornout tissues of the city’s vital nuclei should not be considered as a threat to urban development, but can be considered as an opportunity for the integrated and sustainable development of the city. Therefore, improving the living conditions and organizing of urban exhausted tissues requires the rethinking of participatory mechanisms in the publicprivate sectors and discovering effective and effective mechanisms for them, and applying refinement, reconstruction and rehabilitation approaches to reverse the current trends in the living conditions and evolution of these areas. The problem is the city on a local and regional scale. Today, due to the high cost of construction and the economic inability of owners of worn out textiles, one of the ways of organizing these structures is the participation of public and private sectors. Publicprivate partnership in the management and support of public bodies is the key to the recovery of worn out tissue. The implementation of this model, due to the existence of capital, trust and supervision, technical and financial capacity, and the implementation of public sector supervision, is an appropriate way to win the residents’ confidence in the rehabilitation, renovation and rehabilitation of urban worn out tissues. The overall objective of this paper is to present a strategic planning implementation of a publicprivate partnership model in the process of improving, rehabilitating and rehabilitating urban waste in the local area of the 12th municipality of Tehran. The research type is descriptiveanalytic and is applicable to the target. Through documentary studies and studies on the upgrading and modernization of the erosive texture of metropolitan areas and the implementation of the public private partnership model in general, and in the 12th district of Tehran, in particular, there were 66effective factors in implementing the publicprivate partnership model in structuring the textures The worn area was identified in the area of the 12th district of Tehran. After the questioning and approval of60experts and experts in urban development, in the form of internal and external factors affecting the implementation of the publicprivate partnership model, we have eroded the structure of the texture and in four clusters the strengths, weakness of the system as well as opportunities and threats Out of the system are categorized. Subsequently, through a survey, experts, experts and experts, through the Hybrid Model (SWOT_AHP), ranked the challenges and opportunities of implementing a publicprivate partnership model in managing the urbanized urban texture in the study area.Based on the findings of the research, it can be stated that the area of ​​urban exhausted tissues, the place of social scanning and participation in the shadow of the active and effective presence of the private and public sectors and the creation of the basis for the empowerment of the field related to the renovation, renovation and reconstruction of the worn out texture of the 12th municipality of Tehran ; So that the process of producing and reproducing the optimal space in these tissues through organizing requires the implementation of a publicprivate partnership model and the comprehensive communication of the components and spatial elements contained in these textures. In this way, the capabilities of the 12th municipality of Tehran In the form of internal weaknesses and threats Van region (on the challenges and shortcomings of the region) in order to implement publicprivate partnership model prevails in the organization of urban distressed areas.Also, the results of hybrid model calculations for evaluating the internal and external factors matrix of the implementation of the publicprivate partnership model in organizing the worn out texture of the 12th district of Tehran municipality have the final score of 3.8, 6.3 respectively. Therefore, acceptable strategies for implementation The pattern of public and private participation in organizing the worn out texture of District 12 of Tehran Municipality is an offensive strategy (SO).