ارزیابی و تبیین مدل طراحی شهری پایدار با رویکرد تراکم مبنا در بافت شهری (نمونه موردی :منطقه 2تهران)

در سال های اخیر مسائل مربوط به تغییرات اقلیمی و انرژی، بیشترین اهمیت و تمرکز را در مطالعات شهری به خود اختصاص داده‌اند. در موضوع بهینه سازی کارایی انرژی در شهر، ساختمان ها اصلی ترین کانون هستند و از میان انرژی های مصرفی نیز، انرژی تابشی خورشیدی از یک طرف و تقاضای انرژی گرمایی از طرف دیگر مهمترین موارد مورد بررسی در کارایی انرژی در شهر هستند که همراه با دیگر پارامترهای اقلیمی، اصلی‌ترین تاثیرات را بر کیفیت محیط‌های زندگی دارند. هدف اصلی پژوهش حاضر، استخراج چارچوب بهینه و نیز ساختار متغیرهای تثبیت شده در قالب یک دستگاه در نوع نگرش ساختاری به مفهوم طراحی شهری در ریخت شناسی شهری است که از این طریق بتوان فرا الگوی پایداری را در بستر فرم کالبدی شهر به عنوان یک مدل تبیین نمود. پژوهش حاضر از لحاظ ساختار، تحلیلی توصیفی است که شیوه گردآوری داده ها بصورت اسنادی، برداشت میدانی، داده سازی، مدل سازی و شبیه سازی با استفاده از نرم افزارهای تحلیل انرژی در مبحث انرژی با رویکرد تحلیلی خرد اقلیم شهری نظیر انوی مت است. به همین جهت 4 ریخت گونه در بافت منطقه 2 تهران مورد ارزیابی قرار گرفت که یافته‌های تحقیق نشان دهنده اختلاف حالت بهینه و وضعیت موجود پارامترهای ارزیابی شده بوده و  میزان اختلاف و تاثیر تراکم افزوده شده در هر ریخت گونه محدوده موثر را بر اساس شاخص های پایه را تبیین می‌کند که گونه ساختمانی بلندمرتبه دارای بیشترین تغییرات مثبت در شرایط پیشنهادی می باشد و به ترتیب گونه های فشرده مقادیری کمتر را دارا هستند. در پژوهش های آتی نیز می توان دیگر متغیرهای ریخت شناسی و حالت های تطبیقی با پارامترهای اقلیمی را به منظور دستیابی به کارایی انرژی در حالت های دیگر نیز بررسی نمود.

Evaluation and explanation of sustainable urban design model in approach to density at the urban fabric(case study :tehran city)

In recent years, issues related to climate change and energy have become the most important focus in urban studies. In the field of optimizing energy efficiency in the city, buildings are the main focus and among the energy consumption, solar radiation energy on the one hand and heat energy demand on the other hand are the most important factors in energy efficiency in the city, which along with other climatic parameters, have the main effects on the quality of living environments. The main purpose of this study is to extract the optimal framework and structure of variables fixed in the form of a device in the type of structural attitude to the concept of urban design in urban morphology, which can be a model of stability in the physical form of the city as a model explained. The present study is structurally analyticaldescriptive that the method of data collection in the form of documentation, field harvesting, data generation, modeling and simulation using energy analysis software in the field of energy with a microclimatic approach of urban climate such as ENVYmet. Therefore, 4 morphotypes were evaluated in the fabric of Tehran district 2. The research findings show the difference between the optimal and the current state of the evaluated parameters and the amount of difference and the effect of increased density in each morphology of the effective range based on explains the basics that highrise building types have the most positive changes in the proposed conditions, and compact species have lower values, respectively. In future research, other morphological variables and adaptive states with climatic parameters can be examined in order to achieve energy efficiency in other states.