بررسی میزان تاثیرگذاری الزامات حقوقی بین‌المللی مرتبط با کنوانسیون مبارزه با تغییرات اقلیمی در عملکرد کشورها

هدف از این تحقیق، تعیین میزان اثرگذاری الزامات حقوقی و بین‌المللی مرتبط با کنوانسیون مبارزه با تغییرات اقلیمی بر عملکرد کشورها می‌باشد. این تحقیق از نوع نظری است که به روش مطالعه عمیق و مقایسه تطبیقی صورت گرفته است. بدین منظور، عملکرد 36 کشور منتخب توسعه یافته و در حال توسعه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بیانگر آن بوده است که 3 نوع رویکرد و 3 مدل سازوکار برای تمامی کشورها تعیین گردیده است. موانع و چالش‌های موجود به دو سطح ملی و بین‌المللی تقسیم می‌شوند و مجموعاً در 6 طبقه جداگانه قرار می‌گیرند. تنها کشورهای توسعه یافته از رویکرد «تثیبت میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای به سطح انتشار سال 1990» استقبال کرده‌اند. همچنین؛ در زمینه اتخاذ رویکردهای «تلاش برای کاهش میزان تولید گازهای گلخانه‌ای» و «انطباق با پیامدهای ناشی از تغییر اقلیم» عملکرد کشورهای توسعه یافته بهتر بوده است. در مورد سازوکار «اجرای مشترک» تنها کشورهایی که دارای عملکرد قابل قبولی می‌باشند، کشور هندوستان و مکزیک هستند. عملکرد کشورها در مورد سازوکار «تجارت انتشار» قابل قبول بوده است و روند رو به رشدی به لحاظ تعداد کشورهایی که در هر دوره زمانی به این سازوکار ملحق شده‌اند، وجود دارد و در مورد «توسعه پاک» تنها 4 کشور موفق بوده‌اند.

Assessing the effectiveness of international legal requirements related to the Convention against Climate Change in the performance of countries

The purpose of this study is to determine the impact of legal and international requirements related to the Convention against Climate Change on the performance of countries. This research is of theoretical type which has been done by indepth study method and comparative comparison. For this purpose, the performance of 36 selected developed and developing countries was examined. The results indicate that 3 types of approaches and 3 models of mechanisms have been determined for all countries. Obstacles and challenges are divided into national and international levels and are placed in a total of 6 separate categories. Only developed countries have welcomed the approach of stabilizing greenhouse gas emissions to 1990 levels. Also; Developed countries have performed better in adopting trying to reduce greenhouse gas emissions and adapting to the consequences of climate change approaches. As for the joint implementation mechanism, the only countries that have acceptable performance are India and Mexico. Countries’ performance on the diffusion trade mechanism has been acceptable, and there is a growing trend in terms of the number of countries that have joined the mechanism in each period, and only four countries have been successful on clean development.