سنجش تاثیر مولفه های بازآفرینی فرهنگ مبنا بر توسعه پایدار گردشگری در بافت فرسوده تاریخی شهر اصفهان

وجود بالغ بر 75 هزار هکتار بافت مسئله دار در شهرهای کشورمان و گسترش روزافزون آن ها سبب شده است که بازآفرینی شهری جزء مهمترین دغدغه های برنامه‌ریزان کشورمان باشد. این مسئله وقتی در بافت فرسوده تاریخی رخ میدهد ابعاد جدی‌تری به خود می‌گیرد چرا که با روند رو به افزایش فرسودگی این بافتها هویت تاریخی و فرهنگی یک شهر به خطر می‌افتد. بافت تاریخی شهرها مهمترین بستر کالبدی-فضایی ارزشهای فرهنگی محسوب میشود. بنابراین با عنایت به منابع فرهنگی تاریخی شهر اصفهان اهمیت نقش فرهنگ در این گونه پهنه ها رخ می نماید بنابراین رویکرد منتخب بازآفرینی اینگونه بافت ها فرهنگ محور می باشد. هدف از انجام این پژوهش سنجش تاثیر بازآفرینی فرهنگ مبنا (متغیر مستقل) بر توسعه پایدار گردشگری (متغیر وابسته) و ارزیابی وضعیت شاخص های هر یک از دو مفهوم در محدوده مورد مطالعه است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی تحلیلی است و از ابزار پرسشنامه برای جمع‌آوری داده‌ها استفاده شده است. روایی پرسشنامه با استفاده از روایی محتوا و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ (0.935)  به دست آمده است. برای تحلیل داده ها رگرسیون چند متغیره آماری تی تک نمونه با استفاده از نرم افزار spss استفاده شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد که بین بازآفرینی فرهنگ مبنا و توسعه پایدار گردشگری همبستگی قوی و رابطه مستقیم وجود دارد و این دو شاخص بر یکدیگر تاثیر گذارند. همچنین نتایج نشان داد که متغیر مستقل بیشترین همبستگی را به ترتیب با  شاخص امکانات خدماتی و رفاهی، زیست محیطی، اجتماعی، مدیریت شهری، فرهنگی، تکنولوژی و کالبدی دارد. نتایج آن بیانگر این بود که شاخص اقتصادی در مفهوم توسعه پایدار گردشگری در وضعیت نامطلوب  در ارزیابی وضعیت شاخص های مفهوم بازآفرینی شاخص عملکرد در وضع نامطلوب نسبت به سایر شاخص ها قرار دارد.

Measuring the Impact of Cultural-Led Regeneration Components on Sustainable Tourism Development in Historical Deteriorate Fabric of Isfahan City

The existence of over 75,000 hectares of problematic tissue in the cities of our country and their increasing expansion has caused urban regeneration to be one of the most important concerns of our country’s planners. This issue takes on more serious dimensions when it occurs in the dilapidated historical context, because with the increasing trend of the erosion of these contexts, the historical and cultural identity of a city is endangered. The historical context of cities is the most important physicalspatial context of cultural values. Therefore, considering the historical and cultural resources of Isfahan, the importance of the role of culture in such areas occurs, so the selected approach to recreation of such textures is culturebased. The purpose of this study is to assess the impact of culturebased regeneration (independent variable) on sustainable tourism development (dependent variable) and evaluate the status of indicators of each of the two concepts in the study area. This research is applied in terms of purpose and descriptiveanalytical method and a questionnaire was used to collect data. The validity of the questionnaire was obtained using content validity and its reliability was obtained through Cronbach’s alpha (0.935). Multivariate statistical regression of onesample sample was used to analyze the data using SPSS software. The research findings show that there is a strong correlation and direct relationship between the recreation of the base culture and the sustainable development of tourism, and these two indicators affect each other. The results also showed that the independent variable has the highest correlation with the index of service and welfare facilities, environmental, social, urban, cultural, technological and physical facilities, respectively. The results showed that the economic index in the concept of sustainable development of tourism in an unfavorable situation in assessing the status of indicators of the concept of recreation of the performance index in an unfavorable situation compared to other indicators.