تحلیل آسیب پذیری اجتماعی بافتهای فرسوده شهری کلانشهر کرج در برابر بحران زلزله با استفاده از مدل ویکور (مطالعه موردی کرج کهن)

این پژوهش با هدف طیف بندی آسیب پذیری اجتماعی محله کرج کهن در قالب روش تحلیلی توصیفی و با استفاده از مدل vikor انجام یافته است.در این پژوهش ابتدا به صورت نمونه گیری هفت محله از کرج کهن از بافت فرسوده کرج براساس طرح تفضیلی انتخاب و براساس فرمول کوکران حجم جامعه نمونه مشخص شد.بر این اساس در این پژوهش ضمن سنجش آسیب پذیری اجتماعی در محلات مورد هدف بدین منظور ابتدا شاخصهای موثر در آسیب پذیری محلات شهری شناسایی و تعریف عملیاتی شدند سپس با استفاده از روش پیمایشی و ابزار پرسشنامه اطلاعات مورد نیاز جمع آوری شدند و در مراحل بعد با استفاده از روش vikor محلات مورد هدف مورد اولویت بندی و در نهایت با استفاده از آمار ناپارامتری مورد تحلیل قرار گرفت. در این پژوهش ضمن سنجش آسیب پذیری اجتماعی در نتایج تحقیق نشان داد قلمستان و کلاک در دامنه آسیب پذیری اجتماعی خیلی کم و محله ترک آباد در دامنه آسیب پذیری متوسط و دامنه آسیب پذیری اجتماعی محله شیخ سعدی و کرج کهن خیلی زیاد است و محلات اصفهانی ها و قلمستان به ترتیب با 0=qi و 883=qi به گزینه ایده ال مدل ویکور نزدیک می باشند و از نظر شاخص های آسیب پذیری اجتماعی کمتر در معرض خطر قرار دارند.متغیرهای ظرفیتهای انسانی و اجتماعی 0.37 میزان طیف آسیب پذیری اجتماعی را در محلات مورد مطالعه پیش بینی می کند.بنابراین در تمام محلات مورد هدف شاخص های مذکور(0.43=beta و p<0/001) ارتباط مثبت و معنی دار با میزان و نقش پیش بینی کننده آسیب پذیری اجتماعی دارد.

The Analysis of Social Vulnerability of the Metered Urban Waste Metals of the Karaj Metropolitan Region against the Earthquake Crisis Using the VIKOR Model (Case Study: Karaj, Ancient)

. This research was conducted with the aim of analyzing the social vulnerability of the Karaj district in the descriptive analytical method using the VIKOR model. In this research, sampling of seven neighborhoods of Karaj from the old texture of Karaj was selected on the basis of a detailed design. Based on the Cochran formula, the population size of the sample was determined. Accordingly, in this research, while measuring social vulnerability in targeted areas, firstly, identifying and defining operational indicators that affect the vulnerability of urban neighborhoods. Subsequently, using the survey method and the questionnaire, the required information was collected and then, by using the VIKOR method, the target areas were prioritized and finally analyzed using nonparametric statistics. Accordingly, in this study, while measuring social vulnerability in the results of the research, it showed that the time and place in the area of social vulnerability is very low and the area of Turkabad is in the range of medium vulnerability and the social vulnerability of Sheikh Saadi and Karaj is very high. And Isfahani and Qalamstan neighborhoods with QI = 0 and QI = 883 respectively are close to the ideal model of the VIKOR model, are less vulnerable to social vulnerability indicators. The variables of human and social capacities predict 0.37 the rate of social vulnerability in the studied areas. Therefore, in all targeted neighborhoods, the mentioned indices (P