آمایش فضایی شهرستان های استان هرمزگان با استفاده از روش‌های تصمیم گیری چندمعیاره

آمایش‌ فضایی، مجموعه‌اى از دانش‌هاى جدید است که به طرز هماهنگ و تلفیق یافته عمل می‌کنند و کارشناسان رشته‌هاى گوناگون علوم‌اجتماعى، مهندسى و علوم‌ جغرافیایی با مشارکت گروهى و گفت و شنود منطقى می‌توانند، در محدوده ى مسائل آمایش سرزمین مطالعه و برنامه‌ریزى کنند. پژوهش حاضر، با چنین هدفی به بررسی چگونگی برخورداری فضایی در سطح استان هرمزگان پرداخته است. شاخص‌های این پژوهش توسعه ی زیرساخت ها و امکانات بهداشتی درمانی است که کیفیت توزیع آن در سطح شهرستان های استان هرمزگان مقایسه شده است. روش مطالعه در این پژوهش، علی مقایسه ای بوده و تلفیق روش شباهت به گزینه ی ایده آل (topsis)، تحلیل سلسله مراتبی (ahp) و روش تحلیل خوشه ای استفاده شده است. نتایج این تحقیق می دهد که عدم برخورداری نسبی در سطح استان هرمزگان از لحاظ برخورداری از شاخص‌های توسعه ی بهداشتیدرمانی مشاهده می شود؛ چنانکه شهرستان بندرعباس به عنوان مرکز سیاسیاداری استان، برخوردارترین شهرستان از نظر شاخص توسعه محسوب می شود و اختلاف نسبتاً زیادی با دیگر شهرستان‌های این استان دارد. بنابراین، توسعه ی فضا در استان هرمزگان، نیازمند به کارگیری اصول و بنیادهای آمایش سرزمین با رویکرد توسعه ی پایدرا است.

Spatial Planning of the Hormozgan Provinces by Using of Multi Criteria Decision Making

Abstract    Spatial Planning is a comprehensive and methodological totality from the composition of management capacities and comprehensive geographical indicators. This combined knowledge, deals with, organizing space, developed for the purpose, homogeneous and heterogeneous distribution of development in all areas and land areas and support sustainable development. Thus, identification and characterization of the spatial distribution of discrimination and injustice in the way that knowledge is possible. This study aims to examine how such a distributed development is conducted in the province. Among the indicators of development, infrastructure and health facilities opted to investigate the distribution and development of Hormozgan provincelevel city (14 elected city) is compared. The methodology of this study is descriptiveanalytical and using of multicriteria decision making (MCDM) techniques like combined methods of TOPSIS, AHP and Cluster Analysis. The results showed that there is a level of deprivation in the province in terms of health status indicators, and spatial distribution, so that the city of Shiraz, as the political center of the province, is developed most, city of geography of organization, is a relatively large difference between the development index and other cities.