ارزیابی وضعیت کیفیت زندگی شهری در منطقۀ یک شهر زاهدان

بهبود کیفیت زندگی در هر جامعه ای، یکی از مهمترین اهداف سیاست های عمومیان جامعه است. در طول سه دهه اخیر، کیفیت زندگی، به عنوان جانشینی برای رفاه مادی، به اصلی ترین هدف اجتماعی کشورهای مختلف تبدیل شده است. در این مقاله،سعی گردید که با استفاده از شاخص‌های اجتماعی، اقتصادی، کالبدی، زیست محیطی و مدیریت شهری، کیفیت زندگی شهری در منطقه یک شهر زاهدان مورد بررسی و تحلیل قرار گیرد. روش تحقیق توصیفی تحلیلی و نوع آن کاربردی است. روش جمع آوری اطلاعات به صورت اسنادی و میدانی (پرسشنامه) می باشد. جامعه ی آماری پژوهش، شهروندان بالای 15 سال ساکن در منطقه یک شهر زاهدان می باشد و بر اساس سرشماری سال 1390 برابر 75707 نفر بوده که اقدام به نمونه گیری گردید. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 223 نفر محاسبه و به روش تصادفی ساده توزیع شد. داده ها با استفاده از نرم افزار spss و آزمون آماری تحلیل عاملی و آزمون همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. نتایج نشان داد اولین عامل به تنهایی 19.697، عامل دوم 10.709، عامل سوم 60.270، عامل چهارم 5.826، عامل پنجم، 5.211، عامل ششم 4.683، عامل هفتم 4.175، عامل هشتم 3.611 و عامل نهم 3.511 درصد از واریانس را محاسبه می کنند. همچنین، نتایج آزمون همبستگی پیرسون، با توجه به سطح معنی داری (sig)، که از 0.05 کمتر می باشد و به لحاظ آماری این رابطه معنی دار است؛ نشان می دهد بین کیفیت زندگی شهری و شاخص‌های (زیست محیطی، اجتماعی، اقتصادی، کالبدی و مدیریت شهری)، همبستگی بالایی وجود دارد که بیانگر یک رابطۀ خطی مثبت قوی میان آن ها است. بیشترین میزان همبستگی در منطقۀ یک شهر زاهدان؛ بین کیفیت زندگی شهری و متغیر کالبدی با ضریب همبستگی 0.786 می باشد؛ یعنی با افزایش میزان کیفیت محیط کالبدی، کیفیت زندگی شهری نیز افزایش می یابد.