نقش هویت تاریخی اماکن گردشگری سیستان در توسعه اقتصادی نواحی روستایی (مورد مطالعه: روستاهای زهک)

شهرستان زابل با توجه به سابقه کهن آثار و ابنیه تاریخی زیادی دارد که می تواند زمینه ایجاد اشتغال و توسعه روستا های اطراف خود را به وجود آورد. لذا هدف این پژوهش، بررسی نقش هویت تاریخی اماکن گردشگری سیستان در توسعه اقتصادی روستا های زهک می باشد. روش تحقیق، توصیفی و تحلیلی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای، اسنادی و میدانی می باشد. جهت انجام تجزیه و تحلیل اطلاعات نیز از نرم افزار spss و مدل expert choice استفاده شده است. نتایج نشان داد، نخست، به ترتیب شاخص های، ترغیب فعالیت های کارآفرینی در روستا با میانگین 3/67، مستعد شدن منطقه جهت سرمایه گذاری جهت استفاده از گردشگری با میانگین 3/56، ایجاد فرصت های سرمایه گذاری اقتصادی دولت در روستا با میانگین 3/54، ایجاد اشتغال در بخش های مختلف در روستا با میانگین 3/45، بالا رفتن نرخ رشد بخش های مختلف اقتصادی در روستا و شاخص انگیزه سرمایه گذاری مردم در سطح روستا با میانگین 3/40، ایجاد زمینه های نو برای جذب سرمایه گذاری در روستا با میانگین 3/30، امنیت اشتغال در روستا با میانگین 3/23، بالاترین و پایین ترین میانگین ها را به خود اختصاص داده اند. در ادامه نیز با استفاده از آزمون t تک نمونه ای به میزان نقش هویت تاریخی اماکن گردشگری در توسعه اقتصادی روستا های زهک پرداخته شد، در تمامی شاخص ها میانگین ها به دست آمده بالاتر از حد میانه عدد 3 می باشد. در واقع نتایج بیانگر نقش زیاد هویت تاریخی اماکن گردشگری سیستان در توسعه اقتصادی روستا های زهک می باشد. همچنین نتایج نشان می‌دهد در بین اماکن گردشگری مطرح شده، به ترتیب مکان شهر سوخته با وزن به دست آمده 0/300، چاه نیمه با وزن به دست آمده 0/291، کوه خواجه با وزن 0/149، قلعه سام با وزن 0/145، و در نهایت زاهدان کهنه با وزن 0/115، بالاترین و پایین ترین وزن ها را به خود اختصاص داده اند.