تاثیر مصرف زئولیت در تلفیق با کودهای شیمیایی و آلی بر عملکرد کمّی و کیفی آفتابگردان

به منظور بررسی تاثیر کاربرد زئولیت در مصرف تلفیقی ‌با کودهای آلی و شیمیایی در سامانه های حاصلخیزی متداول تلفیقی و ارگانیک برعملکرد، اجزاء عملکرد و ویژگی های کیفی آفتابگردان(helianthus annuus l.)، آزمایشی مزرعه ای در سال زراعی 1390 اجرا شد. آزمایش در مزرعه ی تحقیقاتی دانشکده ی کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس و در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 11 تیمار و سه تکرار اجرا گردید. تیمارها در سه دسته شیمیایی، آلی و تلفیقی با و بدون زئولیت مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تیمارهای مختلف کودی بر اکثر صفات مورد بررسی شامل عملکرد دانه و اجزای آن، عملکرد روغن و غلظت عناصر در برگ در سطح آماری یک درصد تاثیر معنی‌داری داشتند. حداکثر عملکرد دانه به عنوان مهم‌ترین صفت مورد بررسی از تیمار تامین50 درصد نیتروژن مورد نیاز گیاه از طریق کود دامی کمپوست شده زئولیتی همراه تامین 50 درصد از نیتروژن از طریق کود شیمیایی اوره به مقدار 2539 کیلوگرم در هکتار به دست آمد. در تمامی روش های تغذیه ای، کاربرد زئولیت نسبت به عدم مصرف آن سبب افزایش عملکرد روغن گردید. بیشترین مقدار عملکرد روغن از تیمار تامین 50% نیتروژن از طریق کمپوست دامی همراه با تامین 50% نیتروژن از طریق اوره و با کاربرد 9 تن در هکتار زئولیت (به میزان 1165 کیلوگرم بر هکتار) به دست آمد. در نهایت می‌توان تامین نیتروژن مورد نیاز گیاه از طریق سیستم تلفیقی کود شیمیایی و دامی از منبع کمپوست زئولیتی را به‌عنوان تیمار برتر و گامی در راستای کاهش مصرف نهاده های شیمیایی و تحقق اهداف کشاورزی پایدار معرفی نمود.