بررسی عملکرد مدل های بازتحلیل شده پایگاه earth2observe و مدل سطح زمین vic-3l در برآورد رواناب خروجی از حوضه های آبریز

امروزه مدل های بارش رواناب مختلفی - از جمله مدل های هیدرولوژیکی بزرگ مقیاس( ghm ) و مدل های سطح زمین ( lsms ) به منظور شبیه سازی مولفه های هیدرولوژیکی توسعه داده شده اند. یکی از مشکلات مربوط به اینگونه مدل ها که محققین را همواره با چالشهای اساسی روبرو مینماید، نیاز به پارامترهای ورودی نسبتاً زیاد می باشد.پژوهش حاضر با هدف ارزیابی کارایی عملکرد مدلهای بازتحلیل شده ghm و lsms مربوط به پایگاه اطلاعاتی earth2observe در تخمین رواناب خروجی از حوضه سفیدرود به انجام رسیده است. همچنین برای به چالش کشیدن عملکرد مدلهای مذکور، از نتایج مدل واسنجی شده مدل vic-3l که بر اساس داده‌های دبی مشاهداتی صورت گرفته است نیز استفاده گردید. بر اساس شاخص‌های آماری ضریب همبستگی (cc) و شاخص کارائی نش-ساتکلیف (ns) نتایج نشان داد که مدل سطح زمین surfex-trip در دو مقیاس زمانی روزانه و ماهانه دارای بهترین عملکرد در شبیه‌سازی رواناب می‌باشد. مقادیر شاخص‌های cc و ns بترتیب در گام زمانی روزانه معادل 0.75 و 0.55 و در گام زمانی ماهانه 0.86 و 0.73 می‌باشند. نتایج حاصل از اجرای مدل سطح زمین vic3l نیز تقریباً خروجی مشابه به مدل واسنجی نشده surfex-trip را بدست داد. بطورکلی نتایج بدست آمده حاکی از عملکرد نسبتاً مناسب مدل های سطح زمین نسبت به مدل های هیدرولوژیکی بزرگ مقیاس می‌باشد که علت اصلی آن نیز این است که مدل های سطح زمین به علت مدلسازی کامل بیلان آب و انرژی و همچنین امکان تبادل جرم با اتمسفر از عملکرد بسیار مناسبی در برآورد بیلان آب برخوردار می‌باشند.لذا توصیه می گردد در حوضه هایی که امکان دسترسی به اطلاعات مورد نیاز برای اجرای مدل های بارش رواناب - وجود ندارد، از نتایج مدل های بازتحلیل شده به عنوان یک راهنمای مناسب در برآورد آبدهی حوضه های آبریز استفاده شود.