تعیین نیاز آبی محصولات ذرت علوفه ای و چغندرقند با استفاده از سنجش از دور (مطالعه موردی دشت قزوین)

تبخیر-تعرق (et )یکی از مهمترین و کلیدی ترین اجزای بیلان آب و انرژی است. بر اساس روش پیشنهادی فائو، تبخیر-تعرق گیاه (et0) از حاصل ضرب بخیر-تعرق گیاه مرجع (et0) در ضریب گیاهی حاصل می گردد، اما به دلیل ساده سازی در ترسیم منحنی رشد و ضریب گیاهی، برآوردهای صورت گرفته از میزان تبخیر-تعرق پتانسیل(etp) بر اساس روش پیشنهادی فائو با واقعیت انطباق نداشته و برآورد هرچه دقیق تر میزانetp نیازمند اصلاح منحنی ضرایب گیاهی در هر منطقه است. در این تحقیق، منحنی های ضرایب گیاهی برای دو گیاه ذرت علوفه ای و چغندرقند با استفاده از دو روش مبتنی بر سنجش از دور شامل نسبت etp به et0 (روش نسبت ها) و شاخص های گیاهی حاصل از تصاویر ماهواره ای سنجنده های مادیس و لندست8(oli) و لندست 7 (etm+) استخراج گردید. در روش نسبت ها، ضرایب گیاهی پایه(kcb) و تک جزئی(kc) به ترتیب مستقیماً از نسبت تعرق پتانسیل(tp) (مدل swap) و etp(مدل swap و معادله پرستلی-تیلور) به et0 به دست آمد. منحنی ضرایب گیاهی حاصل از روش های فوق با استفاده از منحنی های شاخص سطح برگ که در سال زراعی 2012 با عملیات میدانی برداشت شده بود مورد ارزیابی قرار گرفتند.kcb حاصل از روش شاخص های گیاهی انطباق مناسبی با روند واقعی رشد گیاه داشت ولی این روش در برآورد منحنی kc محدود به مقادیر ارائه شده در فائو 56 بود که روش پرستلی-تیلور با محاسبه مستقیم kc از روش نسبت ها و استفاده از باند حرارتی ماهواره های لندست روند منطبق تری با واقعیت برای kc نشان داد. به طور کلی با تدقیق منحنی ضریب گیاهی، برنامه ریزی آبیاری در طی دوره رشد گیاه با دقت بالاتری انجام می گیرد.