اثر باقی‌مانده کودهای نیتروژن و فسفر بر خصوصیات شیمیایی خاک در سیستم کشت باقلا-برنج

کیفیت خاک مفهومی است که توانایی دائم خاک را به‌عنوان یک سامانه حیاتی زنده در داخل اکوسیستم و تحت بهره برداری های مختلف نشان می دهد. در این راستا شاخص های کیفیت خاک به‌عنوان معیارهای ارزیابی و تصمیم گیری مورد استفاده قرار می‌گیرند. این پژوهش به‌منظور بررسی اثر باقی مانده کود مصرفی در زراعت باقلا بر ویژگی‌های شیمیایی خاک در سیستم کشت باقلا برنج شامل کشت باقلا با پانزده تیمار کودی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و کشت برنج در سه تکرار در  سه سال زراعی، در مزرعه پژوهشی موسسه تحقیقات برنج کشور انجام شد. فاکتورهای آزمایشی برای گیاه باقلا شامل پنج سطح نیتروژن (صفر، 25، 50، 75 و 100 کیلوگرم نیتروژن در هکتار) از منبع کود اوره و سه سطح فسفر (صفر، 50 و 100 کیلوگرم فسفر در هکتار) از منبع کود سوپر فسفات تریپل بودند. نتایج نشان داد که با افزایش مصرف کود نیتروژن در طی سال های زراعی کشت باقلا، اسیدیته خاک کاهش و ec خاک افزایش یافت. همچنین کشت باقلا منجر به افزایش درصد کربن آلی خاک (2/81 درصد)، نیتروژن (0/209 درصد)، فسفر (40/59 پی‌پی‌ام) و پتاسیم خاک (237/69 پی‌پی‌ام) گردید. بیشترین میزان فسفر خاک در تیمار p100 (42/69 پی پی ام) در کشت برنج حاصل شد و متوسط عملکرد برنج در طی دو سال زراعی حدود 2770/95 کیلوگرم در هکتار بود.