رویکرد شبکه‌بندی هگزاگون در ارزیابی تخریب سیمای‌ سرزمین (مورد مطالعه: شهرستان شمیرانات)

در این مطالعه که بر روی سیمای سرزمین شهرستان شمیرانات انجام گرفت، برای اولین‌بار شبکه‌بندی هگزاگون برای دستیابی به واحدهای همگن در اجرای مدل تخریب به‌کار گرفته شد. در این راستا، با توجه به وسعت محدوده‌ مورد مطالعه یک شبکه‌ هگزاگون متشکل از 36 واحد (سلول) ایجاد و هر سلول‌ شبکه به‌عنوان یک زیرسیما در نظر گرفته شد. در ادامه، آسیب‌پذیری اکولوژیک، عوامل تخریب و شدت آن‌ها برای هر سلول با به‌کارگیری متریک‌های سیمای سرزمین محاسبه و براساس منطق فازی استانداردسازی و طبقه‌بندی شد. در پایان، بر مبنای ضرایب تخریب به‌دست‌آمده، تحلیل و پهنه‌بندی سیمای سرزمین انجام گرفت. در مجموع، 73 درصد از مساحت شهرستان شمیرانات با وضعیت تخریب کم و مستعد توسعه شناسایی شد که با رعایت محدودیت‌های اکولوژیکی و حریم‌های (رود دره‌ها، فاصله از گسل‌های اصلی و مناطق حفاظت‌شده) قابل توسعه است. همچنین، 23 درصد نیازمند بازسازی و احیاء و 4 درصد نیازمند اقدامات حفاظتی شناسایی شد. در صورت به‌کارگیری شبکه‌ هگزاگون به‌عنوان مبنای ارزیابی تخریب سیمای سرزمین، ضمن محاسبه‌ دقیق‌تر متریک‌ها و در نهایت، برآورد ضریب تخریب به تفکیک سلول‌های همگن، وضعیت کل سیمای سرزمین مورد مطالعه نیز از لحاظ میزان تخریب صورت‌گرفته و پتانسیل توسعه‌ آتی مشخص خواهد شد.