شناسایی چالش‌های گردشگری مناطق روستایی در دوره همه‌گیری کرونا، با رویکرد آمایش سرزمین(مطالعه موردی: روستای سولقان)

پژوهش حاضر با هدف شناسایی چالش‌های گردشگری مناطق روستایی در دوره‌ همه‏گیری کرونا، با رویکرد آمایش سرزمین، در روستای سولقان انجام شده است و از لحاظ هدف کاربردی است و با بهره جستن از پارادایم کیفی و روش نظریه‌ اکتشافی انجام شده است. جامعه‌ مورد مطالعه‌ پژوهش را کارشناسان و متخصصان گردشگری مناطق مختلف روستایی تشکیل داده‌اند که با استفاده از روش نمونه‏ گیری هدفمند ترکیبی 15 نفر از آنان انتخاب شده‌اند. روش گردآوری اطلاعات با استفاده از مطالعات کتابخانه‏ای، پروتکل مصاحبه، و مشاهده‌ مستقیم صورت گرفت و تا رسیدن به سطح اشباع نظری ادامه یافت. تجزیه‌وتحلیل داده‏ها با استفاده از کدگذاری انجام شد. داده‌های جمع‌آوری‌شده از طریق تحلیل محتوایی واکاوی شدند. نتایج پژوهش نشان داد عدم استفاده از ظرفیت‌های انسانی و طبیعی و فرهنگی روستاها و ناشناخته ماندن و از بین رفتن آن‌ها، کم‌رنگ شدن جاذبه‏های بومی و محلی روستاها، رکود اقتصادی (فقر و بی‌کاری)، ناکارآمدی فرایند سیاست‌گذاری و برنامه‏ریزی، و فقدان حمایت‌های دولتی و محلی مهم‌ترین چالش‌هایی است که در اثر همه ‏گیری کرونا در روستای سولقان ایجاد شده است.

identification of tourism challenges in rural areas during corona virus pandemic with an analytical approach(case study: sulqan village)

the present research has been carried out with the aim of identifying the challenges of tourism in soleqan village during the coronavirus pandemic with an analytical approach it is functional and it has been done using qualitative paradigm and exploratory theory method. the research community is made up of tourism experts and specialists from different rural areas and 15 of them were selected by using the combined purposeful sampling method. the data collection method was done using library studies, interview protocol, and direct observation and continued until reaching the theoretical saturation level. data analysis was performed using coding. the collected data were analyzed through content analysis. the results of the research show that the most important challenges caused by the pandemic in soleqan village are: not being used, remaining unknown and destroying the human, natural, and cultural capacities of villages, paying less attention to the native and local attractions of the villages, economic recession (poverty and unemployment), the inefficiency of the policy process, planning and lack of government and local support.