ارائه الگوی بهینه مرزبندی حوزه استحفاظی مناطق عملیاتی انتقال گاز به روش تخصیص مکانی

یکی از چالش‏های اساسی در حوزه انتقال انرژی، به‌خصوص انتقال گاز، در ایران تعیین بهینه مرزهای عملیاتی انتقال جهت پوشش سراسری سرزمین است. به بیان دیگر، در گذر زمان و با تغییر سطح مصرف و نیز   در مناطق، مرزهای تعریف‌شده به عنوان مناطق عملیاتی امکان پاسخ‌دهی بهینه را از دست داده‌اند و  چالش‏هایی چون دسترسی سخت‏تر، حجم و اهمیت انتقال، و ... ضرورت دارد بر مبنای تغییرات به‌وجودآمده مرزهای جدیدی تعریف و تدقیق شود. از این رو، در این نوشتار، هدف پرداختن به موضوع الگوی بهینه مرزبندی مناطق عملیاتی انتقال گاز بود که در این زمینه از روش تخصیص مکانی بهره گرفته شد.   بهینه‏سازی حداکثری و دسترسی بالا در انواع مختلف الگوریتم‏هاست. مدل‏های تخصیص مکانی که معمولاً برای جایابی ایستگاه‏ها و تجهیزات کاری به کار می‏روند ابزاری مناسب برای برنامه‌ریزی خدمات عمومی‌اند. در این پژوهش، در کنار مطالعات تطبیقی و بهره‏گیری از تجارب خارجی، از ابزارهایی مانند مصاحبه به منظور تعیین شاخص‏ها، آزمون‏های آماری در gis، روش‏های وزن‌دهی، و ... بهره گرفته شد. بر اساس نتایج به‌دست‌آمده،

The Provision of an Optimal Model for the Demarcation of the Protected Areas of Gas Transmission Operational Areas Using Spatial Allocation Method

One of the main challenges in the energy transmission arena (especially the natural gas transmission) in Iran is the optimal demarcation of operational boundaries in order to cover the whole land. In other words, over time and due to the changes in the consumption level and the facilities installed in the related areas, the boundaries defined as the operational areas have lost their optimal response potential, and there have appeared challenges such as more difficult access, increased volume and importance of transmission, etc. Therefore, it is necessary to define and demarcate new boundaries based on these changes. As a result, this article addressed the optimal model for the demarcation of natural gas transmission operational areas using spatial allocation method. Spatial allocation method is an instrument for maximum optimization and high access in various algorithms. The spatial allocation methods that are usually used for positioning stations and work facilities are a great instrument for planning the public services. In this study, in line with using comparative studies and external experiences, instruments such as interview (for the determination of indices), statistical tests in GIS, weighing methods, etc., were used. According to the obtained results, the number of yards and areas should be fixed, but the boundaries of the operational natural gas transmission areas and yards should be mobilized maximally to match the defined scenario so that maximum optimization is achieved.