مقایسه نتایج ارزیابی آزمون ارتقا دستیاران در گروه‌های آموزش بالینی دانشگاه علوم پزشکی اراک

سابقه و اهداف: طراحی ابزاری مناسب برای سنجش توانمندی دستیاران بنابر نقش ویژه آنان در نظام آموزشی درمانی دانشگاه‌ها بیش از پیش مورد توجه برنامه ریزان آموزش عالی قرار گرفته است. این پژوهش با هدف ارزیابی و مقایسه آزمون ارتقا دستیاران در دانشگاه علوم پزشکی اراک انجام گرفت. روش بررسی: در این پژوهش توصیفی - تحلیلی 750 سوال از آزمون ارتقا دستیاران در گروه‌های جراحی، داخلی، اطفال، زنان و بیهوشی از ابعاد رعایت اصول ساختاری، سطح پوشش تاکسونومی، شاخص‌های تمیز و دشواری و نیز میزان پوشش اهداف یادگیری در دانشگاه علوم پزشکی اراک مقایسه شد. ابزار جمع‌آوری داده‌ها شامل: چک لیست استاندارد میلمن، چک لیست تعیین سطح تاکسونومی و پوشش اهداف و نیز دستگاه تصحیح اوراق (omr) بود. روایی و پایایی ابزارها تایید گردید و داده‌ها بر اساس آزمون‌های x2 و anowa تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد، گروه زنان با میانگین (2/4±5/4) دارای کم‌ترین اشکال ساختاری، گروه داخلی از بعد پوشش بالاترین سطح تاکسونومی (40% در سطح کاربرد و 47% در سطح فهم) و گروه جراحی بالاترین درصد پوشش اهداف یادگیری (7/90%) و نیز به عنوان مناسب‌ترین سوالات از بعد شاخص دشواری (3/67%)و تمیز (5/73%)سوالات در مقایسه با سایر گروه‌ها ارزیابی شد. بین اشکالات ساختاری، پوشش اهداف یادگیری و سوالات استاندارد در بین گروه‌های آموزش بالینی اختلاف معناداری مشاهده گردید (001/0=p).نتیجه‌گیری: این پژوهش بر لزوم تقویت تیم‌های ارزیابی آزمون، ارتقا سیستم‌های الکترونیکی تحلیل آزمون، برگزاری کارگاه‌های آموزشی و کنترل سوالات قبل از برگزاری آزمون تاکید نموده و اعمال سیاست‌های تشویقی و انجام مشاوره با کارشناسان تعلیم و تربیت و روان سنجی آزمون را به عنوان اثربخش‌ترین استراتژی‌ها ذکر می‌نماید