آموزش پزشکی مبتنی بر شواهد و تاثیر آن بر آگاهی، نگرش و توانایی استفاده دانشجویان بالینی دانشگاه علوم پزشکی بوشهر از آن

سابقه و اهداف: در سال‌های اخیر، پزشکان جهت ارتقا هر چه بیشتر کیفیت مراقبت‌های بالینی ارایه شده جهت بیماران، تجربه بالینی خود را با شواهد پژوهشی حاصل از موارد بالینی مشابه ترکیب و در قالب پزشکی مبتنی بر شواهد (ebm) ارایه نموده‌اند. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر اجرای دوره کوتاه مدت آموزش پزشکی مبتنی بر شواهد بر آگاهی، نگرش و عملکرد دانشجویان دوره‌های بالینی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی بوشهر از پزشکی مبتنی بر شواهد بود روش بررسی: در یک مطالعه نیمه تجربی ( quesi- experimental) سه دوره دانشجویان پزشکی مقطع کارآموزی یک ماه پزشکی اجتماعی شرکت داده شدند(جمعاً 24 نفر).در این دوره، دانشجویان 5 مرحله استاندارد اجرای پزشکی مبتنی بر شواهد شامل پرسش، جستجو، ارزیابی نقادانه شواهد، به‌کارگیری و ارزشیابی را به ترتیب در یک کارگاه دو روزه آموزش دیده و سپس با راهنمایی استاد به اجرا درآوردند.سپس سطح آگاهی، نگرش و توانایی دانشجویان در رابطه با پزشکی مبتنی بر شواهد همراه با سطح رضایتمندی آنان از دوره با استفاده از پرسشنامه پیش آزمون و پس آزمون مورد ارزیابی قرار گرفت .یافته‌ها: میزان رضایت مندی دانشجویان بعد از اجرای کارگاه از محتوا و نحوه اجرای کارگاه به ترتیب در 7/91% و 5/87% موارد مثبت ارزیابی شد. نتایج مطالعه بیانگر افزایش سطح آشنایی دانشجویان با اصطلاحات کاربردی در پزشکی مبتنی بر شواهد بود (000/0=p) .همچنین در این مطالعه افزایش قابل ملاحظه آماری در سطح نگرش دانشجویان و نیز اظهار توانایی آنان در اجرا و کاربرد پزشکی مبتنی بر شواهد مشاهده شد. نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد نیاز به آموزش دانشجویان پزشکی در مقطع بالینی در خصوص مفاهیم و واژه‌های اپیدمیولوژی رایج در بحث پزشکی مبتنی بر شواهد به منظور افزایش توانایی آنان در تحلیل نقادانه مقالات مورد مطالعه آنان با هدف افزایش توانایی آنان در اتخاذ تصمیمات بالینی مناسب و صحیح به خصوص به صورت عملی و به شکل آموزش کارگاهی و عملی وجود دارد.