نظرات کارکنان پرستاری و مامایی شاغل در بیمارستان‌های دولتی شهر یزد در رابطه با کاربرد دروس تخصصی رشته‌های تحصیلی پرستاری و مامایی در بالین

سابقه و اهداف: آموزش یکی از وظایف اصلی دانشگاه‌های علوم پزشکی است فاصله آنچه در کلاس درس آموزش داده می‌شود و خدماتی که در بالین ارایه می‌گردد به‌عنوان یک مشکل اساسی به چشم می‌خورد لذا بر آن شدیم تا پژوهشی با هدف تعین نظرات کارکنان پرستاری و مامایی در رابطه با میزان کاربرد بالینی دروس تخصصی انجام دهیم. روش بررسی: این مطالعه توصیفی مقطعی در سال 1392 بر روی کلیه کارکنان مامایی و پرستاری شاغل در بیمارستان‌های دولتی شهر یزد باسابقه کار 6ماه تا 5 سال انجام شد. پرسشنامه استفاده شده شامل دو بخش اطلاعات دموگرافیک و بخش دوم نظرسنجی در زمینه میزان کاربرد دروس تخصصی در بالین بود که بر‌اساس مقیاس پنج گزینه‌ای لیکرت با توجه به سرفصل‌های تخصصی دروس دو رشته تهیه شده بود. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم افزار spss و آمار توصیفی و استنباطی (تی مستقل و انالیز واریانس) انجام شد. یافته‌ها: بیشترین میانگین کاربرد دروس تخصصی پرستاری در بالین مربوط به دروس اصول و مهارت‌های پرستاری 97/0±95/3 پرستاری ویژه : 05/1±8/3، پرستاری بیماری‌های داخلی و جراحی 3 و 4 و کمترین میانگین کاربرد دروس مربوط به درس بهداشت جامعه بود همچنین بیشترین میانگین کاربرد دروس تخصصی مامایی در بالین مربوط به دروس بارداری و زایمان( 1/01± 68/4)، تغذیه مادر و کودک ( 2/1 ±06/4) و کمترین میانگین کاربرد دروس تخصصی مربوط به درس بی‌حسی و بی‌هوشی بود. نتیجه‌گیری: به منظور افزایش هماهنگی یادگیری‌های نظری و خدمات بالینی ، بازنگری کوریکولوم رشته پرستاری و مامایی و تدارک برنامه‌های آموزشی مناسب در حین تحصیل ، پیشنهاد می‌گردد.