بررسی اثربخشی عملکرد سوپروایزران آموزشی از دیدگاه مدیران پرستاری و پرستاران بالینی

سابقه و اهداف: سوپروایزران آموزشی می بایستی با بکارگیری اصول فرآیند آموزش و مترتّب نمودن آن بر فرآیند مدیریتی و نظارتی خویش، به برنامه ریزی و اجرای برنامه های بهسازی پرستاران در مراکز مراقبت درمانی مبادرت ورزند. این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی عملکرد سوپروایزران آموزشی از دیدگاه مدیران پرستاری رده های مختلف و پرستاران بالینی انجام شد.روش بررسی: این مطالعه به صورت توصیفی ـ تحلیلی با مشارکت 97 نفر از پرستاران بالینی و 33 نفر از مدیران رده های مختلف پرستاری در یکی از بیمارستان‌های آموزشی شهر یزد که به صورت تصادفی انتخاب شده بود، انجام شد. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه پژوهشگر ساخته مشتمل بر 56 گویه مرتبط با صلاحیت های حرفه ای مورد انتظار سوپروایزر آموزشی تهیه و روایی صوری و محتوایی آن مورد تایید قرار گرفت. ضریب همبستگی آلفای کرونباخ ابزار (97/ 0= r) و ابعاد آن در محدوده 96/0-77/0 بود.یافته‌ها: 3/42%پرستاران، عملکرد سوپروایزر آموزشی بیمارستان خود را اثربخش دانسته، 6/52% غیر اثربخش و 2/5%آنان نیز اثربخشی عملکرد را تا حدودی اثربخش ذکر نمودند. 100%مترون ها عملکرد سوپروایزر آموزشی را اثربخش دانستند. همه سوپروایزران آموزشی در خود ارزیابی عملکرد، فعالیت های خود را اثربخش بیان نمودند. نمونه های پژوهش گزارش نمودند که همه معیارهای فهرست شده به میزان 100-70% در اثربخشی عملکرد سوپروایزر آموزشی نقش دارد. نتیجه گیری: جهت اثربخشی عملکرد سوپروایزران آموزشی بایستی صلاحیت‌های مدیریتی و رهبری آنان را ارتقا بخشید؛ لذا کاربرد رویکرد صلاحیت محور در آماده سازی سوپروایزران آموزشی جهت اجرای فرآیند آموزشی از دیدگاه حل مسیله پیشنهاد می گردد تا پیامدهای مطلوب آن مورد توجه مدیرانی قرار بگیرد که خواهان پیشبرد محیط های کاری خود به سمت سازمان آموزشی و یادگیرنده می باشند.