برزویه طبیب: برون‌داد برنامه‌درسی تربیت خسروانی

مقدمه: برزویه طبیب که به مقام حکمت و خردمندی نیز رسیده، یکی از چهره‌های درخشان شاهنامه در عهد ساسانیان و به گونه‌ای ویژه دربار انوشیروان است. وی در یافتن درخت بقاء راهی هند می‌شود و پس از تحمل رنجی شایان کتاب به پهلوی ترجمه شده و به دربار ایران می‌رسد و چون برزویه نام نیکو ماندن از آدمی را اولویت می‌داند، باب نخست به نام برزوی حکیم نگاشته می‌شود. روش بررسی:: بر اساس روشی تاریخی-تحلیلی-تربیتی منابع مرتبط با پژوهش حاضر مورد واکاوی اندیشه‌ورزانه قرار گرفتند. شاید برزویه و بزرگمهر یک شخصیت باشند اما در شاهنامه این دو نام دو شخصیت بزرگ هستند که یکی پزشک و دیگری وزیر است و نکته قابل توجه آن است که توسعه واقعی حاصل نمی‌شود مگر آنکه تفکر، طراحی، تدوین، اجرا و ارزشیابی توسعه همه جانبه در نظر گرفته شود. نتایج: نخست آنکه تربیت ایران باستان در ردیف کهن‌الگوهای تربیتی است که حاصل تعامل تمدن‌ ایران با تمدن‌های شرق و غرب خود است و دوم آنکه دلالت‌های تربیتی شاهنامه را عطف به انواع تربیت می‌توان بازنمود کرد که این انواع تربیت در سطح پایه در راستای نیل به کمال انسانی و در مرتبه عالی عبارتند از تربیت شهودی و جاودانه‌مانی. نتیجه‌گیری: یکی از اصول آموزش از جمه آموزش پزشکی معرفی الگو برای دانشجویان است. با توجه به اینکه برزویه، طبیبی نام‌دار بوده که علاوه بر پزشکی توانسته در زمینه‌های دیگر نظیر فلسفه، زبان‌شناسی، ادبیات و منطق تبحر پیدا کند می‌تواند الگویی مناسب جهت فراگیر امروزین باشد.  

borzuya, the physician: a curriculum output of khosravani education

introduction: borzuya, the physician, a sage as well, is one of the prominent figures of shahnameh in sassanid era especially in nushirvan court. in seeking of the immortality tree, he made a voyage to india. such a burden to bear for memorization and its translation to pahlavi and then dedication the work made him immortal owing to the allocation of the first chapter as borzuya, the sage. methods: regarding a method fusion of history, analysis, and education, the germane sources were reflected upon and some presuppositions were critically pondered as the similarity of borzuya and bozorgmehr. however, these names are two distinguished figures in shahnameh, a physician and a minister, respectively. regarding, the concept of development is not allocated to one facet, but it is multifaceted. also it must be noted that the true outreach won’t come but with comprehensive and true thinking, design, edit, execution and assessment. results: first, the education of ancient persia is categorized as an educational archetype due to interaction of iranian civilization with its east and west civilizations. second, the educational implications of shahnameh can be represented in different levels; basic (art and wisdom education) and supreme (intuition and immortality education). conclusion:  one of the principles of education including medical education is allocated to the role model presentation for the students. owing to the personality of bozuya who was a famous physician and furthermore he was an expert in philosophy, linguistics, literature, and logic, he can be presented as an appropriate role model for any contemporary learner.