طراحی الگوی منتورینگ به‌منظور ارتقاء سرمایه ‌انسانی اعضای هئیت علمی در دانشگاه‌های علوم پزشکی

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر تحلیل محتوای مقالات داخلی و خارجی انجام شده در زمینه منتورینگ اعضای هیئت علمی جهت ارائه الگویی برای ارتقاء سرمایه‌ انسانی اعضای هیئت ‌علمی در دانشگاه‌های علوم پزشکی می‌باشد.روش بررسی: این پژوهش با استفاده از مرور سنتزپژوهی (راهبرد فراترکیب) تدوین شده ‌است. بنابراین پس از طراحی پرسش‌‌های پژوهش (مولفه‌های اصلی الگو منتورینگ اعضای هیئت ‌علمی چیست؟؛ عوامل موثر بر الگوی منتورینگ اعضای هیئت ‌علمی کدام‌اند؟؛ ویژگی‌های اصلی اعضای هیئت‌ علمی منتور و منتی چیست؟؛ چالش‌های منتورینگ اعضای هیئت‌ علمی کدام‌اند؟) با استفاده از راهبرد مرور نظام‌مند جستجوی مقالات در‌‌بازه زمانی (1399-1390) (2020-2000) به زبان فارسی و انگلیسی در پایگاه‌های اطلاعاتی magiran sid, ensani, noormags, sciencedirect, eric, sage, با کلیدواژه‌های‌ منتورینگ اعضای هیئت ‌علمی (mentoring faculty members) و منتورینگ در آموزش عالی (mentoring in higher education) انجام شد. در نهایت از میان 73 پژوهش پس بررسی 38 پژوهش به تحلیل نهایی راه یافتند.نتایج: یافته‌ها در پاسخ به پرسش اول، با 5 مقوله فرعی (برنامه‌ریزی منظم قبلی، آماده‌سازی، اجرای صحیح، پس‌خوراند نظام‌مند و مدیریت نتایج) در پاسخ به پرسش دوم، در 3 مقوله فرعی (توسعه ظرفیت‌های تشویقی، همکنشی موثر، علایق و انتظارات مشترک منتور و منتی) در پاسخ به پرسش سوم، با 3 مقوله فرعی ثانویه (ویژگی‌های شخصیتی منتی، ویژگی‌های تخصصی منتی و ویژگی‌های شناختی منتی) و ویژگی‌های اعضای هیئت ‌علمی منتور شامل 5 ویژگی (ویژگی‌های شخصیتی منتور، ویژگی‌های تخصصی منتور، خدمات مشاوره‌ای، توانمندسازی پژوهشی و توانمندسازی آموزشی) طبقه‌بندی شدند. در پاسخ به پرسش چهارم، با 6 مقوله فرعی (تعاملات نامناسب، ضعف عملکرد منتی، ضعف عملکرد منتور، ناآشنایی با هنجارهای دانشگاهی، مدیریت ناکارآمد، فقدان برنامه‌ریزی) طبقه‌سازی شدند.نتیجه‌گیری: باتوجه به اهمیت برنامه‌های منتورینگ در توسعه سرمایه ‌انسانی اعضای هیئت ‌علمی دانشگاه‌های علوم پزشکی بایسته است مولفه‌های شناسایی شده مورد توجه مدیران نظام آموزش‌عالی سلامت برای بهبود عملکرد اعضای هیئت‌ علمی مورد توجه قرار گیرد.

Designing a mentoring model to enhance the human capital of faculty members in medical universities

Introduction: The purpose of present study was to analyze the content of domestic and foreign articles in the field of mentoring faculty members to provide a model for promoting the human capital of faculty members in medical universities. Methods: This research has been compiled by a synthesis research review (Metasynthesis strategy). Therefore, after designing the research questions (what are the main components of the faculty mentoring model? What are the factors influencing the faculty mentoring model? What are the main characteristics of mentoring and mentoring faculty members? What are the faculty mentoring challenges? Systematic search of articles in time period (13901399) (20002020) in Persian and English in Magiran databases, SID; Human, Noormags, ScienceDirect, Eric, Sage with the keywords of Mentoring Faculty Members and Mentoring in Higher Education . Consequently, out of 73 researches, 38 researches acquired the final analysis. Result: Findings in response to the first question, with 5 subcategories (regular prior planning, preparation, correct implementation, systematic feedback and results management), in response to the second question, in 3 subcategories (incentive capacity development, effective cooperation, interests and expectations) Mentor and Menti), in response to the third question, with 3 secondary subcategories (Menti personality traits, Menti specialized traits and Menti cognitive traits) and Mentor faculty members, including 5 traits (Mentor personality traits, Mentor specialized traits, counseling services, empowerment research and educational empowerment) were classified. In response to the fourth question, they were categorized into 6 subcategories (inappropriate interactions, weak mental performance, weak mental performance, unfamiliarity with academic norms, inefficient management, lack of planning).Conclusion: Considering the importance of Mentoring programs in the development of human capital of faculty members of medical universities, the identified components should be considered by the managers of the higher education system to improve the performance of faculty members.