بررسی ارتباط رفتار حرفه ای و تعلق پذیری به محیط بالینی در دانشجویان پرستاری

مقدمه: تعلق حرفه ای یکی از ابعاد مهم تجربه کار بالینی دانشجویان است. درک میزان تعلق پذیری دانشجویان و ارتباط آن به رفتار حرفه ای آنان می‌تواند کمک بسزایی در افزایش رفتار حرفه ای آنان داشته باشد که هدف، در این پژوهش تعیین ارتباط رفتار حرفه ای و تعلق پذیری به محیط بالین در دانشجویان پرستاری است.روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه توصیفی تحلیلی است که 110 نفر از دانشجویان پرستاری سال سوم و چهارم‌ دانشگاه آزاد اسلامی واحد یزد به عنوان نمونه پژوهش وارد مطالعه شدند. نمونه‌گیری به روش سرشماری انجام شد. داده‌ها با استفاده از پرسش نامه های مشخصات دموگرافیک با 9 گویه، تعلق‌پذیری levett -jones با 34 گویه و رفتارحرفه ای goze با 27 گویه جمع آوری شد. این پرسشنامه‌های تعلق پذیری بالینی و رفتار حرفه ای، در پژوهش های متعددی مورد استفاده قرار گرفته و روایی آنها با استفاده از روایی محتوا و پایایی با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ بررسی شده است. بعد از تکمیل، داده ها با آمارهای توصیفی و استنباطی (پیرسون، تی تست) توسط نرم افزار spss نسخه 16 تجزیه و تحلیل شد.نتایج: میانگین کل نمره رفتار حرفه ای 16.38 ±111.06 و میانگین کل نمره تعلق پذیری 15.24 ±118.69 بود. ابعاد کارآمدی (19/13 ±98/71)، عزت نفس (56/11 ±99/61)، پیوستگی (00/17 ±62/42) به ترتیب بیشترین وزن را در نمره تعلق پذیری داشتند. علاوه بر این بین تعلق پذیری به محیط بالینی و ابعاد آن با رفتار حرفه ای، بر اساس آزمون همبستگی پیرسون، ارتباط آماری مستقیم و معناداری وجود دارد (548=r و 0.000=p). نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد ارتباط مثبت و معناداری بینتعلق پذیری و رفتار حرفه ای وجود دارد به این معنی که با افزایش تعلق پذیری، رفتار حرفه ای ارتقاء پیدا می کند. لذا برنامه ریزان آموزشی و مدرسین می‌توانند با استفاده از راهبردهای مناسب آموزشی و ایجاد جو حمایتی به منظور افزایش حس تعلق‌، به ارتقاء رفتار حرفه ای دانشجویان پرستاری کمک نمایند.

The Relationship between Clinical belongingness and Professional Behavior in Nursing Students

Introduction: Professional belongingness is one of the most important aspects of studentschr('39') clinical work experience. An understanding of the relation between students rsquo; belongingness on clinical setting and their professional behavior can significantly aid in promoting their professional behavior. This study determined the correlation between nursing students rsquo; dependence on the clinical setting and their professional behavior.Methods: This research is a descriptive analytical study in which 110 third and fourth year nursing students at Islamic Azad University, Yazd Branch, were included in the study as a sample. Sampling was done by census method. Data were collected using questionnaires of demographic with 9 items, LevettJones clinical belongingness with 34 items and Goze professional behavior with 27 items. These questionnaires have been used in several studies and their validity has been assessed using content validity and reliability using Cronbachchr('39')s alpha coefficient. After completion, the data were analyzed by descriptive and inferential statistics (Pearson, ttest) by SPSS software version 16.Result: The total score of professional behavior and clinical belongingness on clinical setting were 111.06 ± 16.38 and 118.69 ± 16.38, respectively. The subscales of efficiency (71.98 ±13.19), selfesteem (61/99 ± 11.56), and connectivity (42.62 ± 17.00) had the highest weight in the scores of clinical belongingness, respectively. Besides, there was a direct significant correlation between ldquo;belongingness on clinical setting and its dimensions rdquo; and ldquo;professional behavior rdquo;, based on Pearson correlation test (r = 548 and P = 0.000).Conclusion: The results showed that there is a positive and significant relationship between belonging and professional behavior. This means that with increasing belonging, professional behavior improves. Thus, educational decisionmakers and instructors/educators can enhance nursing students rsquo; professional behavior through using appropriate educational strategies and creating a supportive environment to increase feelings of belongingness clinical setting.