ارزیابی ومقایسه نظرات پزشکان عمومی و اعضای هیئت علمی بالینی مدرس برنامه ها در تعیین نیازهای آموزشی برنامه های آموزش مداوم پزشکان عمومی

مقدمه: آموزش مداوم به عنوان یک ضرورت در جهان مطرح است. برای تدوین برنامه‌های آموزشی در گام اول باید نیازهای آموزشی را بدرستی شناسایی و اولویت بندی نمود. پژوهش حاضر با هدف نیازسنجی برنامه‌های آموزش مداوم دانشگاه علوم پزشکی گلستان جهت آموزش پزشکان عمومی، از منظرپزشکان عمومی شرکت کننده در برنامه ها و نیز اعضای هیئت علمی بالینی مدرس این برنامه ها انجام شد.روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی تحلیلی است و برای دست یابی به اهداف پژوهش، با توجه به ضروری بودن گروهی از برنامه‌های آموزشی و تجربه کاری مشمولین، نظرات براساس یک پرسشنامه 4 قسمتی (معاینات بالینی، اقدامات پاراکلینیکی، اقدامات درمانی، اقدامات اورژانس در درمان بیماران) مورد بررسی قرار گرفت. ارزیابی نتایج توسط آمار توصیفی و ضریب همبستگی اسپیرمن توسط نرم افزار spss18 انجام شد.نتایج: براساس نتایج، پزشکان عمومی (410 نفر) و اعضای هیئت علمی مدرس برنامه‌ها (204 نفر) فقط در مباحث اقدامات درمانی و اقدامات اورژانس در درمان بیماران، بر موضوعات مشترک تاکید داشتند، که به ترتیب مباحث تجویز منطقی آنتی بیوتیک ها و مبحث احیای قلبیریوی بوده اند. آزمون اسپیرمن نشان داد که فقط در تفسیر کلیشه های رادیولوژی، اقدامات اورژانس در بیماری های گوش و حلق و بینی و اقدامات اورژانس در سوختگی ها، بین نظرات این دو گروه همبستگی مثبت معنی دار وجود دارد.نتیجه‌گیری: از آنجا که بین نظرات دو گروه شرکت کننده در پژوهش، فقط در 3 موضوع همبستگی وجود داشت، برنامه‌ریزان جهت تعیین نیازهای آموزشی واقعی، باید علاوه بر نظر متخصصان، نظرات پزشکان شرکت کننده را نیز مدنظر قرار دهند.

Views of General Practitioners and Clinical Medical School Faculty to Adapt the Educational needs of Continuing Medical Education programs

Introduction: Continuing education is a necessity in the world. To develop educational programs in the first step, educational needs must be properly identified. To train general practitioners (GPs), the present study was conducted at Golestan University of Medical Sciences in order to assess the needs of continuing education programs in view of general practitioners participating in the programs as well as the clinical faculty members rsquo; instructor of these programs. Methods: The present study is a descriptive study. To achieve the objectives of the study and considering the necessity of these groups of educational programs and work experience of the subjects, the opinions were examined based on a 4part questionnaire consists of ldquo;clinical examinations rdquo;, ldquo;paraclinical measures rdquo;, rdquo;therapeutic measures rdquo;, ldquo;emergency measures in treating patients rdquo; topics. The results were evaluated by SPSS18 software.Result: According to the results, general practitioners (n=410) and faculty members rsquo; instructors of workshops (n=204) had the same oponion on 2 topics: ldquo;therapeutic measures rdquo; and ldquo;emergency measures in treating patients rdquo;. The common issues related to the mentioned topics are included ldquo;logical prescribing of antibiotics rdquo; and ldquo;cardiopulmonary resuscitation rdquo;, respectively. Based on Spearmanchr('39')s test, it was shown that there was a significant positive correlation between the opinions of these two groups only in the following issues: ldquo;interpretation of radiological stereotypes rdquo;, ldquo;emergency measures in ear, nose and throat diseases rdquo; and ldquo;emergency measures in burns rdquo;.Conclusion: Based on the results, in order to determine the actual educational needs, continuing education planners should consider the opinions of the GPs in addition to the opinions of experts.