سخن سردبیر

مقدمه: نظام‌های آموزشی، به عنوان موتور رشد در ابعاد اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی در زیست‌بوم‌های گوناگون نقش‌آفرینی می‌کنند. در این اثناء اخلاق حرفه‌ای پایه اصلی و زیربنای آموزش محسوب می‌شود چراکه مدرسان، نقش کلیدی در پرورش افراد خلاق، منتقد و مسوولیت‌پذیر با افق دید جهانی دارند. با این وجود مطالعات اندکی در قلمرو اخلاق حرفه‌ای در آموزش تدوین شده است. بنابراین، هدف این پژوهش، فرا ترکیب مطالعات انجام شده در قلمرو اخلاق آموزشی و دسته‌بندی و تحلیل مولفه‌های آن در نظام آموزش‌ عالی می‌باشد.روش بررسی: این پژوهش کیفی با به کارگیری راهبرد فرا ترکیب نوشته شده است. بنابراین کلید واژه‌های: اخلاق تدریس، اخلاق حرفه‌ای در آموزش‌عالی، تدریس، استاد، معلم در کلیه پایگاه‌های اطلاعاتی فارسی زبان magiran، sid، ensani، noormags در بازه زمانی 13981380 جستجو به عمل آمد که در مجموع 64 مقاله احصاء شد و با سرند نهایی، 20 پژوهش به تحلیل نهایی راه یافتند.نتایج: در مرحله نخست، مفاهیم کلیدی به تفکیک هر مقاله احصا شده و سپس بر حسب وجوه اشتراک و افتراق مفاهیم در دسته‌های دیگری جای گرفتند که مولفه‌های فرعی را شکل دادند. در مرحله دوم، مولفه‌های فرعی نیز بر پایه تشابهات معنا طبقه‌بندی شدند که روی هم رفته، چهار مولفه اصلی »اخلاق در عملکرد علمی، اخلاق در تعاملات، شخصیت اخلاقی و منش اخلاقی « با 15 زیرمولفه فرعی به دست آمد. در نهایت، با توجه به مطالعات انجام شده در آموزش ‌عالی ایران، وضعیت هر یک از مولفه‌ها نقد و تحلیل شد. نتیجه‌گیری: با شناسایی مولفه‌های اخلاق حرفه‌ای در نظام دانشگاهی، لازم است مسوولین امر با مبنا قرار دادن این مولفه‌ها و نشانگرهای آن‌ها، در جهت اتخاذ تدابیر خاص و برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری‌های مدیریتی به منظور ارتقا و بهبود اخلاق حرفه‌ای در آموزش عالی گام بردارند.واژه‌های کلیدی: تدریس، آموزش، اخلاق حرفه‌ای، آموزش‌عالی